Ένας ωραίος δικτάτορας

Είναι ο άνθρωπος που έχει στρέψει πάνω του -τα περισσότερα- βλέμματα σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο (περισσότερα και απ΄τον James της Κολομβίας). Ο άνθρωπος που με τις επιλογές του, τις τακτικές του και την εν γένη στάση του προσπαθεί να φέρει στη χώρα του αυτό που αξίζει εδώ και 40 χρόνια. Την πρωτιά σε ένα Μουντιάλ.Τον έχουν χαρακτηρίσει "δικτάτορα". Τον έχουν πει "τρελό". Τον έχουν παρομοιάσει με τον Χίτλερ λόγω της απόλυτης και μη δημοκρατικής ,πολλές φορές, συμπεριφοράς του σε σημαντικές αποφάσεις.
Ο Louis van Gaal είναι σίγουρα πετυχημένος. Είναι σίγουρα "περίεργος" αλλά ό,τι κατάφερε - το κατάφερε με τον δικό του "σκληρό" τρόπο. Μπορώ να τον φανταστώ μετά τον τελικό της 13ης Ιουλίου ,με το τρόπαιο στα χέρια εννοείται, να ακούει το My Way του Sinatra να χαμογελάει και να έχει στο ακουστικό τους ιδιοκτήτες της Man United. "Aγοράστε μου τον Vorm της Swansea, αυτός θα γίνει το νούμερο 1 των μπέμπηδων". Όχι ; Είστε σίγουροι ;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καραδήμας

Στο πρώτο παιχνίδι της Ολλανδίας στο Μουντιάλ ο van Gaal παρέταξε την ομάδα με σύστημα 5-3-2 κόντρα στους Ισπανούς. Βρέθηκε πίσω στο σκορ νωρίς αλλά τελικά κέρδισε με 5-1. Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο "μπαμ" στη φετινή διοργάνωση. Ο ίδιος μάλιστα είχε δηλώσει πως 1-2 λεπτά πριν την ισοφάριση του Van Persie σκέφτονταν να γυρίσει το σύστημα σε 4-3-3 για να "χτυπήσει" καλύτερα απ' τις πτέρυγες. Εκεί είναι η μεγάλη μαγκιά του Ολλανδού. Αυτή η ομάδα μπορεί να αλλάζει το σύστημα - χωρίς να αλλάζει παίκτες- από 5-3-2 , σε 3-5-2 (ναι είναι διαφορετικά αυτά), σε 4-3-3 και φυσικά σε 3-4-3. Αυτό το είδαμε πολύ καλά στο παιχνίδι με την Κόστα Ρίκα. Φυσικά η Ολλανδία είχε ξεκινήσει με άλλο σύστημα , το 4-3-3.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχεις παίκτες που να μπορούν να αγωνιστούν σε περισσότερες από μία θέσεις. Όπως είναι ο Blind. Όπως είναι ο Kuyt. Όπως είναι o Wijnaldum. Φυσικά θα πρέπει να βάζουν και το κεφάλι κάτω και να υπακούν τυφλά στις οδηγίες του προπονητή. Οι Ολλανδοί το κάνουν σε αυτή τη διοργάνωση σε βαθμό που προκαλεί τεράστια εντύπωση. Δεν είναι τυχαίο πως ο van Gaal δεν κάλεσε κάποιες βεντέτες και φυσικά δεν βγήκε ποτέ να δηλώσει πόσο θα του λείψουν ο Strootman και ο Van der Vaart που έχασαν το Μουντιάλ λόγω τραυματισμών. Κι ας του λείπουν. Αυτό δείχνει τη στήριξη στο 100% στα νέα παιδιά και φυσικά τη σιγουριά που είχε ο Ολλανδός για την ομάδα του και τον εαυτό του. Τουλάχιστον για το πλάνο που είχε στο μυαλό του και φυσικά το ταλέντο που είχε να διαχειριστεί. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει και η τύχη.

Τελευταίο μεγάλο τρικ η αλλαγή τερματοφύλακα στο 119' της παράτασης. Ο βασικός Cillesen βγήκε για να πάρει τη θέση του ο Krull της Newcastle. Πολλοί αμέσως έσπευσαν να πουν πως ο "Άγγλος" είναι φοβερός στο να πιάνει πέναλτι. Αυτοί φυσικά δεν γνώριζαν πως το ποσοστό του σε πέναλτι με τη φανέλα των "ανθρακωρύχων" είναι 2 στα 20. Δεν ήταν αυτό λοιπόν. Ο Krull - που είναι ένας εξαιρετικός keeper- ήταν ο άνθρωπος που μπήκε απλά για να θολώσει τα νερά. Ο άνθρωπος που άλλαξε τις ισορροπίες όχι λόγω του ταλέντου του στο να πιάνει πέναλτι αλλά λόγω του ταλέντου του στο να σπάει τα νεύρα του αντιπάλου. 'Ενας Ολλανδός Grobbelaar στη Βραζιλία κόντρα σε αγχωμένους Κοσταρικανούς. Και πέτυχε.

Η Ολλανδία στους "4" θα βρει την προβληματική Αργεντινή του Messi- δίχως τον Di Maria- και θα προσπαθήσει να ξορκίσει τα φαντάσματα του 1978 όταν ο Mario Kempes "σκότωσε" τους Οράνιε. Μένει να δούμε τι θα σκαρφιστεί ο Van Gaal για να σταματήσει το Messi και φυσικά αν θα μπορέσουν οι Van Persie και Robben να φτάσουν σε κάποιο τέρμα απέναντι στους ψυχωμένους αμυντικούς της Αργεντινής. Προσωπικά περιμένω ένα μεγάλο κοουτσάρισμα απ' τον Ολλανδό απέναντι στον , χειρότερο προπονητή της τετράδας, Sabella. Και όσο κι αν θέλω να δω ένα τελικό Βραζιλία-Αργεντινή στο Μαρακανά, η ιδέα πως το παγκόσμιο κύπελλο θα ταξιδέψει στο Άμστερνταμ στις 14 του μήνα μόνο ασυγκίνητο δεν με αφήνει.