Μεταγραφικός πυρετός, Part I
Είναι το αγαπημένο θέμα κάθε ποδοσφαιρόφιλου σε όλον τον κόσμο. Είναι το αγαπημένο θέμα κάθε αθλητικού δημοσιογράφου καθώς μέσα από αποκλειστικότητες στο θέμα αυτό στηρίζονται εφημερίδες και αθλητικά site. Κάθε καλοκαιρινή αλλά και χειμερινή μεταγραφική περίοδο γίνεται κυριολεκτικά χαμός με τα ονόματα που παρελαύνουν για την κάθε ομάδα. Εμείς θα ασχοληθούμε με το ''σπίτι'' μας, την Liverpool. Στο πρώτο απ' τα δύο μέρη θα ασχοληθούμε με τις μέχρι τώρα μετεγγραφικές κινήσεις που έχουν γίνει επί προεδρίας John Henry και το κατά πόσο ήταν αυτές πετυχημένες ή όχι.
Ήταν Οκτώμβριος του 2010 όταν ο John W. Henry αγόραζε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας απ' του Tom Hicks και George Gillett Jr. πληρώνοντας 1,6 δισεκατομμύρια για να κάνει την ομάδα δική του. Πρώτη του κίνηση ήταν να πληρώσει τα τεράστια χρέη που άφησαν πίσω τους οι δύο παράγοντες. Μετά την κίνηση αυτή ο Henry επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της ομάδας. Φαινόταν πως είχε διάθεση να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη ώστε η ομάδα να γίνει και πάλι δυνατή και το απέδειξε και στην πράξη.
Μετά την απόλυση του Roy Hodgson ύστερα απ' την ήττα των Reds στο Ewood Park απ' την Blackburn(3-1) ο Αμερικάνος ιδιοκτήτης της ομάδας έκανε δύο κινήσεις που άλλαξαν πολλά στην ομάδα. Έφερε τεχνικό διευθυντή τον Γάλλο Damien Commolli και προπονητή τον μεγάλο ηγέτη της ομάδας, Kenny Dalglish. Μαζί με αυτούς αναζωπυρώθηκε και το ενδιαφέρον των φιλάθλων της ομάδας καθώς φαινόταν πως μετά και τα πολύ άσχημα αποτελέσματα ο κόσμος είχε ξενερώσει.
Και φτάνουμε στο κυρίως πιάτο του άρθρου μας. Οι πρώτες κινήσεις της νέας ιδιοκτησίας της ομάδας αν μη τι άλλο ήταν εντυπωσιακές. Πρώτη κίνηση τον Γενάρη του 2011, ένας απ' τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου. Η Liverpool αποκτά τον Luis Suarez απ' τον Ajax με 23 εκατομμύρια λίρες. Ο Ουρουγουανός ήταν διακαής πόθος της νέας διοίκησης και αυτό φάνηκε απ' την πρώτη στιγμή. Η απόκτησή του μόνο οφείλει μπορούσε να δώσει στην ομάδα καθώς έχοντας στην μηχανή της έναν απ' τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο θα μπορούσε να κάνει εξαιρετικό δίδυμο με τον αρχισκόρερ της ομάδας εκείνη την περίοδο, Fernando Torres.
Λίγες μέρες μετά όμως έσκασε η βόμβα. Ο Torres ζητάει μεταγραφή λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος. Η αντίδραση της διοίκησης ήταν άμεση καθώς ταυτόχρονα με την ανακοίνωση Torres απ' την Chelsea, η ομάδα ανακοινώνει τον Andy Carroll απ' τη Newcastle με το αστρονομικό ποσό των 35 εκατομμυρίων λιρών, ώστε ο Άγγλος να είναι παρτενέρ του Suarez στην επίθεση.
Αν κρίνουμε απ' την μέχρι τώρα πορεία των δύο παιχτών πετυχημένη κίνηση θεωρείται εκείνη του Ουρουγουανού. Απ' την πρώτη στιγμή που ήρθε έκανε την διαφορά στην επίθεση της ομάδας καθώς με το πάθος και την εκρηκτικότητά του δημιούργησε πολλά ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες. Μάλιστα στην πρώτη του εμφάνιση με την ομάδα σκόραρε κόντρα στην Stoke στο Anfield. Για τον Carroll τα δείγματα δεν είναι τόσο ενθαρρυντικά καθώς σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαιολογήσει τα χρήματα με τα οποία αποκτήθηκε. Μπορεί να είναι φιλότιμος, αλλά σε μια ομάδα των απαιτήσεων της Liverpool το φιλότιμο δεν αρκεί. Ήδη οι πρώτες σκέψεις φυγής έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Φτάσαμε στην μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Για τρεις μήνες ακούσαμε σχεδόν τα πάντα. Απ' την μία η ομάδα πούλαγε στα έντυπα και στα site γι' αυτό και έγραφαν συνεχώς για παίχτες, απ' την άλλη η διοίκηση είχε αφήσει να διαρρεύσει πως θα διατεθούν πολλά χρήματα με σκοπό την ενίσχυση της ομάδας με αποτέλεσμα να χαθεί η μπάλα από ένα σημείο και μετά. Πάντως η ομάδα το καλοκαίρι αγόρασε επτά παίκτες απ' τους οποίους οι πέντε έγιναν αμέσως βασικοί. Αυτοί είναι οι Jordan Henderson, Charlie Adam, Stewart Downing, Alexander Doni, Sebastian Coates, Jose Enrique και Craig Bellamy. Ας δούμε την πορεία του καθενός ξεχωριστά.
Jordan Henderson: Η πρώτη καλοκαιρινή κίνηση της ομάδας αποκτήθηκε απ' την Sunderland έναντι 20 εκατομμυρίων λιρών με σκοπό να εξελιχθεί στην ομάδα ποδοσφαιρικά αλλά και να αντικαταστήσει στο μέλλον την σημαία των Reds Steven Gerrard. Η μέχρι στιγμής πορεία του μπορεί να χαρακτηριστεί υποφερτή καθώς αν και έκανε πολύ άσχημο ξεκίνημα, απ' την στιγμή που μπήκε ως αλλαγή στο ντέρμπι κόντρα στην United στο Anfield έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του παίζοντας πάντως σε μια θέση που δεν είναι η φυσιολογική του. Σίγουρα το μέλλον του ανήκει και πρέπει επιτέλους ο Dalglish να τον χρησιμοποιεί στην φυσική του θέση διότι χαραμίζεται επειδή δεν παίζει σαν οργανωτής.
Charlie Adam: Αποκτήθηκε ως προσωπική επιλογή του Kenny Dalglish με σκοπό την καλύτερη οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας. Το φλερτ ανάμεσα σε παίχτη και ομάδα προϋπήρχε όμως το καλοκαίρι ήταν οι κατάλληλες συνθήκες για να γίνει το deal. Παίχτης ο οποίος δεν θυμίζει τον Adam της Blackpool και δείχνει σε πολλά παιχνίδια εκτός κλίματος παρά την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο τεχνικός των κόκκινων. Στον δεύτερο γύρο περιμένω έναν καλύτερο Adam αλλιώς ο πάγκος και η εξέδρα θα τον περιμένουν. Ποσό μεταγραφής 10 εκατομμύρια λίρες(έτσι πληροφοριακά).
Stewart Downing: Αποτελεί έναν απ' του αγαπημένους μου παίχτες το παραδέχομαι. Όταν έμαθα το καλοκαίρι πως θα έρθει στην ομάδα μας σε καμία περίπτωση δεν έκρυψα την χαρά μου. Κλασσικός Άγγλος εξτρέμ που παίζει στην γραμμή και συγκλίνει αρκετές φορές. Οι εμφανίσεις του με την Villa με είχαν ικανοποιήσει και περίμενα ανάλογη συνέχεια και στην ομάδα. Μέχρι στιγμής πάντως να πω την αλήθεια δεν με έχει ικανοποιήσει και δεν έχει δικαιολογήσει ούτε τον ντόρο ούτε τα 23 εκατομμύρια λίρες που δαπάνησε ο σύλλογος για να τον αποκτήσει. Έχει περιθώρια εξέλιξης και περιμένω περισσότερα απ' τον Stewie. Ελπίζω το τέρμα που σημείωσε κόντρα στην Oldham στο κύπελλο να τον βοηθήσει ψυχολογικά. Όταν πάντως κάποιοι άλλοι αγοράζουν τον Young με 16 και η μεταγραφή αυτή βγαίνει με την μία τότε μάλλον πρέπει να κοιτάξεις ως ομάδα(περί ανυποληψίας ο λόγος, βλέπε περίπτωση Carroll)
Alexander Doni: Έχει αγωνιστεί ελάχιστα οπότε δεν μπορεί να κριθεί. Για να ζεσταίνει τον πάγκο του Pepe πάντως μια χαρά είναι, αποκτήθηκε και ως ελεύθερος οπότε έχουμε αυτόματα θετικό πρόσημο.
Sebastian Coates: Ήρθε στην ομάδα με τις καλύτερες συστάσεις. Αμυντικός νέας γενιάς με πολύ καλή τεχνική και πολύ καλός στον αέρα. Ήταν παρών στην κατάκτηση του Copa America απ' την Ουρουγουάη και αναμφίβολα η προσθήκη του γέμισε με ικανοποίηση τους φιλάθλους της ομάδας. Όταν μάλιστα βγαίνει ο φυσικός ηγέτης της Celeste και λέει πως ο Coates είναι ο διάδοχός του τότε η ικανοποίηση ανεβαίνει ακόμα περισσότερο. Όλα αυτά όμως μέχρι να έρθει στην ομάδα καθώς από τότε Coates ψάχνουμε και Coates δεν βλέπουμε. Μετρημένες στα δάχτυλα οι εμφανίσεις του και σχεδόν ανύπαρκτη η παρουσία του. Κακή επένδυση για την ομάδα αν μη τι άλλο παρ' ότι έχει κι αυτός πολλά περιθώρια εξέλιξης
Jose Enrique: Μεγάλη καψούρα αυτός ο παίχτης. Τον ήθελα διακαώς γιατί ήταν γνώστης της Αγγλικής πραγματικότητας, ήταν αριστεροπόδαρος και επιπλέον ήξερε μπάλα. Επιτέλους η ομάδα βρήκε λαβράκι. Με μόλις 6 εκατομμύρια λίρες βρήκε στο πρόσωπο του Ισπανού τον αριστερό μπακ που έψαχνε για χρόνια. Απ' τους καλύτερους της ομάδας απ' την πρώτη στιγμή δείχνει πως άξιζε κάθε λίρα που δαπανήθηκε. Συνέχισε έτσι ρε παιχταρά.
Craig Bellamy: Το ότι είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στον κόσμο που έπαιξε γκολφ στο χορτάρι του Camp Nou λέει πολλά. Ο Ουαλός αποκτήθηκε την τελευταία μέρα των μεταγραφών του καλοκαιριού και αναμφίβολα είναι η πιο ουσιαστική μεταγραφή της ομάδας. Απέδειξε στην επιστροφή του πως είχε ακόμα πολλά να προσφέρει στην ομάδα και το δείχνει σε κάθε παιχνίδι. Ανάμεσα στους κορυφαίους όποτε αγωνίζεται και με σταθερά ανοδική πορεία. Κινητήριος μοχλός της μηχανής που ονομάζεται Liverpool. Αποτελεί μία απ' τις μετρημένες στα δάχτυλα προσωπικότητες που υπάρχουν στο Melwood που μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους αλλά και να βοηθήσουν με την εμπειρία τους τους νεότερους να ''ψηθούν'' όσο το δυνατόν καλύτερα.
Αυτή ήταν μια μικρή σύνοψη για την μέχρι στιγμής παρουσία των μεταγραφικών αποκτημάτων της ομάδας. Στο επόμενο μέρος θα αναφερθούμε στις χειμερινές μεταγραφικές κινήσεις στους χειρισμούς που έκανε η διοίκηση στα μεταγραφικά θέματα καθώς επίσης και στην μέχρι τώρα πορεία του Damien Commolli στην ομάδα. Μέχρι τότε... You'll never walk alone!
Χρήστος Τσάλτας
Ήταν Οκτώμβριος του 2010 όταν ο John W. Henry αγόραζε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας απ' του Tom Hicks και George Gillett Jr. πληρώνοντας 1,6 δισεκατομμύρια για να κάνει την ομάδα δική του. Πρώτη του κίνηση ήταν να πληρώσει τα τεράστια χρέη που άφησαν πίσω τους οι δύο παράγοντες. Μετά την κίνηση αυτή ο Henry επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της ομάδας. Φαινόταν πως είχε διάθεση να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη ώστε η ομάδα να γίνει και πάλι δυνατή και το απέδειξε και στην πράξη.
Μετά την απόλυση του Roy Hodgson ύστερα απ' την ήττα των Reds στο Ewood Park απ' την Blackburn(3-1) ο Αμερικάνος ιδιοκτήτης της ομάδας έκανε δύο κινήσεις που άλλαξαν πολλά στην ομάδα. Έφερε τεχνικό διευθυντή τον Γάλλο Damien Commolli και προπονητή τον μεγάλο ηγέτη της ομάδας, Kenny Dalglish. Μαζί με αυτούς αναζωπυρώθηκε και το ενδιαφέρον των φιλάθλων της ομάδας καθώς φαινόταν πως μετά και τα πολύ άσχημα αποτελέσματα ο κόσμος είχε ξενερώσει.
Και φτάνουμε στο κυρίως πιάτο του άρθρου μας. Οι πρώτες κινήσεις της νέας ιδιοκτησίας της ομάδας αν μη τι άλλο ήταν εντυπωσιακές. Πρώτη κίνηση τον Γενάρη του 2011, ένας απ' τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου. Η Liverpool αποκτά τον Luis Suarez απ' τον Ajax με 23 εκατομμύρια λίρες. Ο Ουρουγουανός ήταν διακαής πόθος της νέας διοίκησης και αυτό φάνηκε απ' την πρώτη στιγμή. Η απόκτησή του μόνο οφείλει μπορούσε να δώσει στην ομάδα καθώς έχοντας στην μηχανή της έναν απ' τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο θα μπορούσε να κάνει εξαιρετικό δίδυμο με τον αρχισκόρερ της ομάδας εκείνη την περίοδο, Fernando Torres.
Λίγες μέρες μετά όμως έσκασε η βόμβα. Ο Torres ζητάει μεταγραφή λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος. Η αντίδραση της διοίκησης ήταν άμεση καθώς ταυτόχρονα με την ανακοίνωση Torres απ' την Chelsea, η ομάδα ανακοινώνει τον Andy Carroll απ' τη Newcastle με το αστρονομικό ποσό των 35 εκατομμυρίων λιρών, ώστε ο Άγγλος να είναι παρτενέρ του Suarez στην επίθεση.
Αν κρίνουμε απ' την μέχρι τώρα πορεία των δύο παιχτών πετυχημένη κίνηση θεωρείται εκείνη του Ουρουγουανού. Απ' την πρώτη στιγμή που ήρθε έκανε την διαφορά στην επίθεση της ομάδας καθώς με το πάθος και την εκρηκτικότητά του δημιούργησε πολλά ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες. Μάλιστα στην πρώτη του εμφάνιση με την ομάδα σκόραρε κόντρα στην Stoke στο Anfield. Για τον Carroll τα δείγματα δεν είναι τόσο ενθαρρυντικά καθώς σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαιολογήσει τα χρήματα με τα οποία αποκτήθηκε. Μπορεί να είναι φιλότιμος, αλλά σε μια ομάδα των απαιτήσεων της Liverpool το φιλότιμο δεν αρκεί. Ήδη οι πρώτες σκέψεις φυγής έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Φτάσαμε στην μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Για τρεις μήνες ακούσαμε σχεδόν τα πάντα. Απ' την μία η ομάδα πούλαγε στα έντυπα και στα site γι' αυτό και έγραφαν συνεχώς για παίχτες, απ' την άλλη η διοίκηση είχε αφήσει να διαρρεύσει πως θα διατεθούν πολλά χρήματα με σκοπό την ενίσχυση της ομάδας με αποτέλεσμα να χαθεί η μπάλα από ένα σημείο και μετά. Πάντως η ομάδα το καλοκαίρι αγόρασε επτά παίκτες απ' τους οποίους οι πέντε έγιναν αμέσως βασικοί. Αυτοί είναι οι Jordan Henderson, Charlie Adam, Stewart Downing, Alexander Doni, Sebastian Coates, Jose Enrique και Craig Bellamy. Ας δούμε την πορεία του καθενός ξεχωριστά.
Jordan Henderson: Η πρώτη καλοκαιρινή κίνηση της ομάδας αποκτήθηκε απ' την Sunderland έναντι 20 εκατομμυρίων λιρών με σκοπό να εξελιχθεί στην ομάδα ποδοσφαιρικά αλλά και να αντικαταστήσει στο μέλλον την σημαία των Reds Steven Gerrard. Η μέχρι στιγμής πορεία του μπορεί να χαρακτηριστεί υποφερτή καθώς αν και έκανε πολύ άσχημο ξεκίνημα, απ' την στιγμή που μπήκε ως αλλαγή στο ντέρμπι κόντρα στην United στο Anfield έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του παίζοντας πάντως σε μια θέση που δεν είναι η φυσιολογική του. Σίγουρα το μέλλον του ανήκει και πρέπει επιτέλους ο Dalglish να τον χρησιμοποιεί στην φυσική του θέση διότι χαραμίζεται επειδή δεν παίζει σαν οργανωτής.
Charlie Adam: Αποκτήθηκε ως προσωπική επιλογή του Kenny Dalglish με σκοπό την καλύτερη οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας. Το φλερτ ανάμεσα σε παίχτη και ομάδα προϋπήρχε όμως το καλοκαίρι ήταν οι κατάλληλες συνθήκες για να γίνει το deal. Παίχτης ο οποίος δεν θυμίζει τον Adam της Blackpool και δείχνει σε πολλά παιχνίδια εκτός κλίματος παρά την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο τεχνικός των κόκκινων. Στον δεύτερο γύρο περιμένω έναν καλύτερο Adam αλλιώς ο πάγκος και η εξέδρα θα τον περιμένουν. Ποσό μεταγραφής 10 εκατομμύρια λίρες(έτσι πληροφοριακά).
Stewart Downing: Αποτελεί έναν απ' του αγαπημένους μου παίχτες το παραδέχομαι. Όταν έμαθα το καλοκαίρι πως θα έρθει στην ομάδα μας σε καμία περίπτωση δεν έκρυψα την χαρά μου. Κλασσικός Άγγλος εξτρέμ που παίζει στην γραμμή και συγκλίνει αρκετές φορές. Οι εμφανίσεις του με την Villa με είχαν ικανοποιήσει και περίμενα ανάλογη συνέχεια και στην ομάδα. Μέχρι στιγμής πάντως να πω την αλήθεια δεν με έχει ικανοποιήσει και δεν έχει δικαιολογήσει ούτε τον ντόρο ούτε τα 23 εκατομμύρια λίρες που δαπάνησε ο σύλλογος για να τον αποκτήσει. Έχει περιθώρια εξέλιξης και περιμένω περισσότερα απ' τον Stewie. Ελπίζω το τέρμα που σημείωσε κόντρα στην Oldham στο κύπελλο να τον βοηθήσει ψυχολογικά. Όταν πάντως κάποιοι άλλοι αγοράζουν τον Young με 16 και η μεταγραφή αυτή βγαίνει με την μία τότε μάλλον πρέπει να κοιτάξεις ως ομάδα(περί ανυποληψίας ο λόγος, βλέπε περίπτωση Carroll)
Alexander Doni: Έχει αγωνιστεί ελάχιστα οπότε δεν μπορεί να κριθεί. Για να ζεσταίνει τον πάγκο του Pepe πάντως μια χαρά είναι, αποκτήθηκε και ως ελεύθερος οπότε έχουμε αυτόματα θετικό πρόσημο.
Sebastian Coates: Ήρθε στην ομάδα με τις καλύτερες συστάσεις. Αμυντικός νέας γενιάς με πολύ καλή τεχνική και πολύ καλός στον αέρα. Ήταν παρών στην κατάκτηση του Copa America απ' την Ουρουγουάη και αναμφίβολα η προσθήκη του γέμισε με ικανοποίηση τους φιλάθλους της ομάδας. Όταν μάλιστα βγαίνει ο φυσικός ηγέτης της Celeste και λέει πως ο Coates είναι ο διάδοχός του τότε η ικανοποίηση ανεβαίνει ακόμα περισσότερο. Όλα αυτά όμως μέχρι να έρθει στην ομάδα καθώς από τότε Coates ψάχνουμε και Coates δεν βλέπουμε. Μετρημένες στα δάχτυλα οι εμφανίσεις του και σχεδόν ανύπαρκτη η παρουσία του. Κακή επένδυση για την ομάδα αν μη τι άλλο παρ' ότι έχει κι αυτός πολλά περιθώρια εξέλιξης
Jose Enrique: Μεγάλη καψούρα αυτός ο παίχτης. Τον ήθελα διακαώς γιατί ήταν γνώστης της Αγγλικής πραγματικότητας, ήταν αριστεροπόδαρος και επιπλέον ήξερε μπάλα. Επιτέλους η ομάδα βρήκε λαβράκι. Με μόλις 6 εκατομμύρια λίρες βρήκε στο πρόσωπο του Ισπανού τον αριστερό μπακ που έψαχνε για χρόνια. Απ' τους καλύτερους της ομάδας απ' την πρώτη στιγμή δείχνει πως άξιζε κάθε λίρα που δαπανήθηκε. Συνέχισε έτσι ρε παιχταρά.
Craig Bellamy: Το ότι είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στον κόσμο που έπαιξε γκολφ στο χορτάρι του Camp Nou λέει πολλά. Ο Ουαλός αποκτήθηκε την τελευταία μέρα των μεταγραφών του καλοκαιριού και αναμφίβολα είναι η πιο ουσιαστική μεταγραφή της ομάδας. Απέδειξε στην επιστροφή του πως είχε ακόμα πολλά να προσφέρει στην ομάδα και το δείχνει σε κάθε παιχνίδι. Ανάμεσα στους κορυφαίους όποτε αγωνίζεται και με σταθερά ανοδική πορεία. Κινητήριος μοχλός της μηχανής που ονομάζεται Liverpool. Αποτελεί μία απ' τις μετρημένες στα δάχτυλα προσωπικότητες που υπάρχουν στο Melwood που μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους αλλά και να βοηθήσουν με την εμπειρία τους τους νεότερους να ''ψηθούν'' όσο το δυνατόν καλύτερα.
Αυτή ήταν μια μικρή σύνοψη για την μέχρι στιγμής παρουσία των μεταγραφικών αποκτημάτων της ομάδας. Στο επόμενο μέρος θα αναφερθούμε στις χειμερινές μεταγραφικές κινήσεις στους χειρισμούς που έκανε η διοίκηση στα μεταγραφικά θέματα καθώς επίσης και στην μέχρι τώρα πορεία του Damien Commolli στην ομάδα. Μέχρι τότε... You'll never walk alone!
Χρήστος Τσάλτας
0 σχόλια