Και το χτικιό συνεχίζεται

Έχει καταντήσει αρρωστημένη αυτή η κατάσταση πλέον. Σε σημείο που αγγίζει τα όρια της γραφικότητας θα έλεγα. Δεν μου λέει απολύτως τίποτα πως η ομάδα είναι έντεκα παιχνίδια αήττητη στην έδρα της, ούτε επίσης πως δεν απειλήθηκε καθόλου σήμερα. Αυτά είναι για μικρομεσαίες ομάδες και όχι για την Liverpool!

Να πω την αλήθεια το φοβόμουν πολύ το σημερινό παιχνίδι. Ναι μεν η ομάδα είχε πολύ καλή ψυχολογία μετά το σπουδαίο διπλό κόντρα στην City για το Carling Cup, όμως η Stoke του Pullis ξέρει να παίρνει αποτελέσματα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Άλλωστε η Stoke είναι απ' τις πιο επικίνδυνες ομάδες της Premier και τα τελευταία δύο χρόνια πάντα βάζει δύσκολα στην ομάδα μας.

Εκπλήξεων συνέχεια απ' τον Dalglish ο οποίος είδε τον Agger να τραυματίζεται στην προθέρμανση και έτσι παρέταξε την ομάδα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς(Skrtel-Carra-Coates) ενώ ξεκίνησε πάλι βασικό τον Kuyt ώστε να κάνει το σχήμα της ομάδας πιο ευέλικτο επιθετικά καθώς ο Ολλανδός μπορεί να κινηθεί με μεγάλη ευκολία απ' τα πλάγια. Κατά τ' άλλα τίποτα το μη αναμενόμενο.

Απ' τα πρώτα λεπτά φάνηκε η διάθεση των Reds καθώς στο πρώτο τέταρτο πίεζαν την Stoke με σκοπό κάποιο γκολ. Εν αντιθέσει όμως με τον ημιτελικό του Carling Cup το γκολ αυτό δεν ήρθε ποτέ με αποτέλεσμα η ομάδα να αγχωθεί. Στην συνέχεια οι κόκκινοι είχαν την υπεροχή χωρίς όμως κάτι το αξιόλογο δείγμα του άγχους και την πίεσης που βάραιναν τα πόδια των παιχτών του Dalglish. Κάπως έτσι λοιπόν, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν ισόπαλες στα αποδυτήρια.

Στην επανάληψη δεν άλλαξε κάτι. Μοναδική διαφορά ήταν πως οι φιλοξενούμενοι άρχισαν δειλά-δειλά να ανεβαίνουν με σκοπό να δημιουργήσουν ευκαιρίες χωρίς ωστόσο να πετύχουν κάτι το αξιοσημείωτο. Η Liverpool απ' την άλλη προσπάθησε να δημιουργήσει καταστάσεις μπροστά στην εστία του Sorensen. Ο Dalglish έριξε στο παιχνίδι τον Carroll αντί του μέτριου(έως κακού) Downing και (πολύ)αργότερα τον Bellamy αντί του Henderson όμως τίποτα δεν άλλαξε. Μοναδική κλασσική ευκαιρία στο ματς εκείνη του Kuyt που προήλθε από λάθος της άμυνας, δείγμα της πολύ κακής μέρας που βρέθηκε η ομάδα σήμερα.

Για μένα σήμερα απ' τους καλύτερους της ομάδας ήταν ο Sebastian Coates. Όχι μόνο επειδή έχει δεχθεί αρκετή κριτική απ' τον Τύπο αλλά επειδή δεν παίρνει και τις ευκαιρίες που του αξίζουν. Σήμερα απέδειξε στον King Kenny πως αξίζει να έχει μια θέση στο ρόστερ της ομάδας και πως μπορεί να βοηθήσει με τις εμφανίσεις του. Επίσης τι να πρωτοσχολιάσει κάποιος για τον ''άρχοντα'' της αναμέτρησης; Δεν λέω η ομάδα ήταν πολύ κακή σήμερα, αλλά το πέναλτι-κεφαλοκλείδωμα που κάνει ο Huth στον Carroll γιατί να μην δοθεί;

Υ.Γ. Η σημερινή εμφάνιση ήταν απάντηση σε μερικούς που έλεγαν πως δεν χρειάζονται μεταγραφές. Τόσες αδυναμίες έχει η ομάδα...

Υ.Γ.1 Κάτι μου λέει πως τον Dalglish και τους παίχτες του τους νοιάζουν περισσότερο η κατάκτηση του Carling Cup αλλά και του F.A. Cup

                                                                                                        Χρήστος Τσάλτας