Ομάδες που αγάπησα μέρος β', Middlesbrough
Τη σαιζόν 2000/2001 η Middlesbrough με το δίδυμο Brian Robson και Terry Venables στον πάγκο, και έχοντας ως πρώτο βιολί στην επίθεση τον αστέρα της Εθνικής Κροατίας Alen Boksic θα τερματίσει στην 14η θέση. Τα κλειδιά των αποδυτηρίων θα περάσουν στον πρώην βοηθό του Sir Alex Fergunson , για μια διετία, Steve McLaren o οποίος θα χαρίσει στιγμές χαράς στους οπαδούς των Smoggies, που αγνοούσαν την χαρά κάποιου τροπαίου από το πρωτάθλημα της League One το 1995. Τα προηγούμενα τρόπαια που έχει να δείξει η ομάδα από το Riverside είναι τα δύο κύπελλα ερασιτεχνών τις σαιζόν 1894/1895 και 1897/98, όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια αμελητέα δύναμη στο χώρο του Αγγλικού ποδοσφαίρου.
Ο Άγγλος προπονητής θα θέσει ως πρωταρχικό στόχο την βελτίωση της ομάδας χρόνο με το χρόνο και έχοντας ένα πλάνο που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι προπονητές των κορυφαίων ομάδων θα φτιάξει ένα σύνολο που για περίπου μια 6ετία θα κάνει τους φίλους του Αγγλικού ποδοσφαίρου να το αγαπήσουν κυριολεκτικά. Το καλοκαίρι του 2001 ο McLaren θα αρχίσει να θέτει το σχέδιο του σε εφαρμογή, θα κρατήσει στην ομάδα τους έμπειρους ποδοσφαιριστές της περασμένης σαιζόν, θα ανεβάσει στην πρώτη ομάδα το μεγάλο ταλέντο των "μικρών" Stuart Downing, θα κλείσει τον έμπειρο αμυντικό Gareth Southgate και θα καταφέρει να τερματίσει στην 12η θέση. "Κουπί" ολόκληρη τη σαιζόν είχαν τραβήξει ο 34 χρόνος Paul Ince, ο 32 χρόνος Boksic, πρώτος σκόρερ της ομάδας για 2η σερί σαιζόν και ο Καμερουνέζος επιθετικός Job που τις επόμενες σαιζόν θα έδειχνε πολλά στοιχεία του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του. Η πρώτη χρονιά του McLaren θεωρούνταν ήδη επιτυχημένη , αλλά είπαμε ο πήχης ήταν ήδη ψηλά και η βελτίωση της ομάδας χρόνο με το χρόνο πρωταρχικός στόχος. Το καλοκαίρι του 2002 άλλες τρεις ουσιαστικές προσθήκες , αυτές του μέσου George Boateng του μεσοεπιθετικού Juninho Paulista και του Ιταλού επιθετικού Massimo Maccarone θα δώσουν στην ομάδα ποιότητα που θα βγει στο γήπεδο, με τον καιρό. Άλλωστε η 11η θέση, μια πάνω από την περυσινή 12η θεωρείται επιτυχία για ομάδα με τη δυναμική της Boro. Το μεγάλο συν ήταν πως οι ιδιοκτήτες έβλεπαν πως ο McLaren τηρούσε το λόγο του με αργά , αλλά σταθερά βήματα προς τη βελτίωση της αγωνιστικής αλλά και της βαθμολογικής κατάστασης της ομάδας.
Ο πρώτος τίτλος.
O Mendieta.
Η ομάδα θεωρούνταν ήδη μια μικρή δύναμη του Αγγλικού ποδοσφαίρου και ένας δύσκολος αντίπαλος για τον καθένα. Αλλά αυτό δεν έφτανε για τον manager ΜcLaren που γνώριζε πως είχε φτάσει η στιγμή για αυτή τη "μικρή" ομάδα να κατακτήσει το πρώτο της σημαντικό τρόπαιο. Ήταν η στιγμή για τον ίδιο και φυσικά για την ομάδα να μείνουν στην ιστορία. Οι προσθήκες του Danny Mills της Leeds και του Gaizka Mendieta δανεικoύ από τη Lazio, έδωσαν ποιότητα τόσο στην άμυνα όσο και στον χώρο του κέντρου. Μαζί με τον Zenden που δεν βρήκε χώρο στην Chelsea και τους παλιούς Boateng, Downing, Southgate, Maccarone η Boro έδειχνε ικανή για το καλύτερο, στο βαθμό του θεμιτού πάντα. Στο Fa Cup της σαιζόν 2003/2004 η Middlesbrough αποκλείστηκε εύκολα από την Arsenal στη φάση των "32" αλλά πραγματοποιώντας μια καταπληκτική πορεία στο League Cup έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης κατακτώντας το πρώτο σημαντικό τρόπαιο της ιστορίας της.
O Downing.
Η πορεία προς το θρίαμβο
Στον 2ο γύρο του League Cup αντίπαλος για την Boro ήταν η Brighton and Hove Albion ομάδα της Football League 2, σίγουρα δεν είχε να δείξει πολλά αλλά κατάφερε να αποκλειστεί δύσκολα από την ομάδα του McLaren με 1-0 στην παράταση. Το τέρμα είχε σκοράρει ο Malcolm Cristie με τακουνάκι από την σέντρα ακριβείας του παλιού μέσου της United Jonathan Greening.
Στον 3ο γύρο στο DW Stadium αντίπαλος η Wigan και άλλη μια δύσκολη πρόκριση για τους Smoggies με 1-2. Σημασία βέβαια για την ομάδα και φυσικά για τους οπαδούς είχε πως βρίσκονταν στις 16 ομάδες και φυσικά στον 4ο γύρο του League Cup Αγγλίας. Στο πρωτάθλημα Αγγλίας η ομάδα συνέχιζε στη μέση της βαθμολογίας με το βάρος του σκοραρίσματος να έχει πέσει στους Juninho, Job, Nemeth και Maccarone χωρίς φυσικά κάποιος να φτάνει σε μεγάλο αριθμό τερμάτων.
Στον 4ο γύρο στις 3 Δεκεμβρίου στο Riverside Stadium η Middlesbrough αντιμετώπισε την Everton μπροστά σε 19.000 θεατές. Οι πολίτες είχαν στις τάξεις τους παίκτες όπως ο Graversen και ο Duncan Fergunson, ο Francis Jeffers και φυσικά το νέο μεγάλο ταλέντο του Βρετανικού ποδοσφαίρου, o Wayne Rooney. H ομάδα του David Moyes εκείνα τα χρόνια δεν φημιζόταν για το ωραίο της ποδόσφαιρο, άλλωστε είχε σωθεί τις τελευταίες αγωνιστικές εκείνη την χρονιά, αλλά για το σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό της παίξιμο. Έτσι έγινε και στο παιχνίδι με τη Boro , παιχνίδι που η ομάδα του McLaren πήρε στα πέναλτι με 5-4 μετά από 120’ λεπτά παιχνιδιού που είχε βρει τις ομάδες ισόπαλες με 0-0.
Λένε πως για να πάρεις ένα τρόπαιο, εκτός της καλής ομάδας, της αρκετής δουλειάς, πολλές φορές σε χώρες όπως η Ελλάδα ακόμα και του στησίματος ή της απειλής από τραμπούκους σε παίκτες, χρειάζεται και η τύχη. Η τύχη ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της Boro εκείνη τη χρονιά.
Στον 5ο γύρο αντίπαλος η Tottenham στο White Hart Lane, τα σπιρούνια μπορεί εκείνα τα χρόνια να μη θύμιζαν σε τίποτα την ομάδα-μοντέλο που έχει φτιάξει στις μέρες μας ο Harry Redknapp αλλά με παίχτες όπως ο Robbie Keane, o Kanoute, o Jamie Redknapp και ο Darren Anderton, ήταν μια ομάδα που ήταν πολύ δύσκολο να ηττηθεί.
Το παιχνίδι έγινε στο White Hart Lane στις 17 Δεκεμβρίου μπροστά σε 25.000 θεατές και τα σπιρούνια είχαν την τύχη να προηγηθούν μόλις στο 67ο δευτερόλεπτο με το τέρμα του Anderton. Μάλιστα κρατούσαν το αποτέλεσμα που θα τους έστελνε στην τετράδα μέχρι το 85’ όταν ο Micah Ricketts, ρεζέρβα στην επίθεση της Boro με ιδιαίτερα κακή σχέση με τα δίχτυα εκείνα τα χρόνια, έγραφε το 1-1 στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση και από εκεί στην διαδικασία των πέναλτι. Εκεί η Middlesbrough θα έπαιρνε την πρόκριση με 4-5, είπαμε και παραπάνω για την δόση τύχης που χρειάζεται μια ομάδα για να κατακτήσει την κορυφή,o Mauriccio Taricco έστειλε την μπάλα στο δοκάρι και ο Quedrue σκόραρε στο τελευταίο πεναλτι δίνοντας την τεράστια πρόκριση.
Τα όνειρα για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου στην ιστορία της ομάδας άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα, απλά το επόμενο εμπόδιο δεν ήταν απλά μια καλή ομάδα, ήταν η Arsenal του Wenger στην καλύτερη χρονιά της ιστορίας της. Να θυμίσω πως εκείνη τη σαιζόν οι κανονιέρηδες του Wenger είχαν κατακτήσει αήττητοι την Premier League με 26 νίκες και 12 ισοπαλίες και ο Henry είχε κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με 30 τέρματα.
Η πρώτη αναμέτρηση στο Highbury στις 20/1/2004 ήταν το παιχνίδι που άνοιξε το δρόμο για τον τελικό του Millennium. Η Boro παίζοντας κλειστά, με κυρίαρχο συστατικό το πάθος άντεχε στον ανελέητο ρυθμό της Arsenal. Το ημίχρονο βρήκε τις ομάδες με το σκορ στο 0-0 δίνοντας ολοένα και περισσότερες ελπίδες στην ομάδα του McLaren. Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά στο β’ ημίχρονο, έγινε η φάση που έδωσε την τεράστια νίκη στους Smoggies. Στο 52’ ο Mills βγάζει την μπάλα ψύχραιμα από την περιοχή, η μπάλα αλλάζει 6 φορές πόδια και φτάνει στον Mendieta στα όρια της περιοχής, αυτός με τη μία πασάρει για τον Juninho που πλάσαρει και γράφει το 0-1. Αυτό ήταν και το τελικό σκορ που έστελνε την Boro με το ένα πόδι στον τελικό.
ο Juninho Paulista
Στην ρεβάνς του Riverside στις 3/2 η Middlesbrough θα καταφέρει και 2η νίκη επί της Arsenal , με 2-1 με τα τέρματα του Zenden και το αυτογκολ του Reyes, για την Arsenal είχε φέρει το παιχνίδι στην ισοπαλία στο 77’ ο Edu, και θα σφραγίσει το εισιτήριο για το μεγαλύτερο ραντεβού της ιστορίας της,τον τελικό του League Cup εκεί που θα έβρισκε την Bolton του Στέλιου Γιαννακόπουλου. Αξίζει να σημειωθεί πως εκείνη τη σαιζόν η Middlesbrough είχε φύγει και με ένα ιστορικό διπλό από το Old Trafford με 2-3 μια εβδομάδα μετά την πρόκριση επί της Arsenal, δύο τέρματα είχε πετύχει ο Juninho και ένα ο Job σε εκείνη την αναμέτρηση.
O Τελικός
Στις 29 Φεβρουαρίου στο Millenniun του Cardiff έλαβε χώρα ο τελικός του League Cup, μπροστά σε 72.000 θεατές. Αντίπαλος της Boro , η μαχητική αλλά και ταλαντούχα Bolton του Sam Allardyce, μερικά από τα αστέρια εκείνης της ομάδας οι : Yuri Djorgaeff, o "μάγος" Jay Jay Okocha, o Ivan Campo, o Kevin Davies και φυσικά ο Stelios Gianakopoulos.
H Boro στο 8’ προηγούνταν ήδη με 2-0 με τα τέρματα των Job και Zenden με πέναλτυ, δείχνοντας ποιος ήταν το αφεντικό της αναμέτρησης. Η Bolton το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στο τελικό 2-1 με το τέρμα του Kevin Davies από το 21’. Μεγάλη εμφάνιση είχε πραγματοποιήσει για την Boro ο Αυστραλός τερματοφύλακας Mark Schwarzer. To σφύριγμα της λήξης βρήκε τη Middlesbrough να πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρώτου σημαντικού τροπαίου της ιστορίας της. Ο αρχηγός Gareth Southgate με τον Juninho και τον Steve McLaren σήκωσαν το τρόπαιο στον ουρανό του Cardiff κάνοντας τους φίλους της ομάδας να παραληρούν και όλους εμάς τους φίλους της Boro και λάτρεις του Αγγλικού ποδοσφαίρου να χαμογελάσουμε και να χειροκροτήσουμε για αυτή την μεγάλη επιτυχία.
Η κατάκτηση του League Cup φυσικά έδινε στην μεσαία αυτή ομάδα της Αγγλίας και το εισιτήριο για τις Ευρωπαικές διοργανώσεις για πρώτη φορά στην ιστορία της, μιας και η 11η θέση ήταν απαγορευτική για τέτοια όνειρα.
To καλοκαίρι του 2004 ο McLaren θα φέρει στην Middlesbrough τον Jimmy Floyd Hasselbaink και τον Mark Viduka , αμφότεροι θα βοηθήσουν την Boro να τερματίσει στην 7η θέση του πρωταθλήματος και να κερδίσουν την έξοδο για 2η σερί φορά στο Κύπελλο UEFA. Η ομάδα του Lancasire θα πραγματοποιήσει μερικές εξαιρετικές εμφανίσεις και θα φτάσει μέχρι τους 16 του UEFA, όπου θα αποκλειστεί από την μετέπειτα φιναλίστ Sporting Λισαβόνας του Jose Peseiro.
O κύκλος αυτής της ομάδας θα κλείσει την επόμενη χρονιά (2005/2006) όταν τα τρομερά παιδιά του McLaren θα φτάσουν μέχρι και τον τελικό του UEFA ,αλλά θα ηττηθούν από την φοβερή και τρομερή Sevilla του Juande Ramos με 4-0 στον τελικό
του Philips Stadion. Η Αγγλική ομάδα δεν άντεξε και υποτάχθηκε στο ταλέντο των Ισπανών που μόνο τυχαία ομάδα δεν ήταν καθώς επανέλαβε το ίδιο ένα χρόνο μετά κερδίζοντας την Espanyol. Το Σεπτέμβρη του 2006 επίσης είχαν ταπεινώσει την Barcelona με 3-0 στον τελικό του Ευρωπαικού Super Cup στο Μονακό.
Ο Χαμένος Ευρωπαικός τελικός
Η Boro είχε ταπεινώσει εκείνη τη χρονιά την United με 4-1 σε μια σχέση που είχε εξελιχθεί σε πελατειακή εκείνα τα χρόνια, όπως επίσης είχε αποκλείσει τη Roma και είχε ρίξει μια μεγαλοπρεπέστατη τριάρα στην Chelsea, πραγματικά μόνο τυχαία δεν ήταν εκείνη η ομάδα. Το καλοκαίρι του 2006 ο Steve McLaren θα βρεθεί οδηγός στο τιμόνι της Εθνικής Αγγλίας δίνοντας τη θέση του στον αρχηγό της ομάδας Gareth Southgate. Φυσικά οι καλές μέρες της Boro κάπου εκεί άρχισαν να τελειώνουν, φτάνοντας στη σαιζόν 2008/2009 και τον υποβιβασμό στη Championship. Στις μέρες μας η Middlesbrough πορεύεται με προπονητή τον παλιό αμυντικό της ομάδας Tony Mowbray με μοναδικό στόχο την επιστροφή στα σαλόνια της Premier League. Της το ευχόμαστε.
Ελπίζω να σας θύμισα ωραίες στιγμές.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
Ο Άγγλος προπονητής θα θέσει ως πρωταρχικό στόχο την βελτίωση της ομάδας χρόνο με το χρόνο και έχοντας ένα πλάνο που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι προπονητές των κορυφαίων ομάδων θα φτιάξει ένα σύνολο που για περίπου μια 6ετία θα κάνει τους φίλους του Αγγλικού ποδοσφαίρου να το αγαπήσουν κυριολεκτικά. Το καλοκαίρι του 2001 ο McLaren θα αρχίσει να θέτει το σχέδιο του σε εφαρμογή, θα κρατήσει στην ομάδα τους έμπειρους ποδοσφαιριστές της περασμένης σαιζόν, θα ανεβάσει στην πρώτη ομάδα το μεγάλο ταλέντο των "μικρών" Stuart Downing, θα κλείσει τον έμπειρο αμυντικό Gareth Southgate και θα καταφέρει να τερματίσει στην 12η θέση. "Κουπί" ολόκληρη τη σαιζόν είχαν τραβήξει ο 34 χρόνος Paul Ince, ο 32 χρόνος Boksic, πρώτος σκόρερ της ομάδας για 2η σερί σαιζόν και ο Καμερουνέζος επιθετικός Job που τις επόμενες σαιζόν θα έδειχνε πολλά στοιχεία του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του. Η πρώτη χρονιά του McLaren θεωρούνταν ήδη επιτυχημένη , αλλά είπαμε ο πήχης ήταν ήδη ψηλά και η βελτίωση της ομάδας χρόνο με το χρόνο πρωταρχικός στόχος. Το καλοκαίρι του 2002 άλλες τρεις ουσιαστικές προσθήκες , αυτές του μέσου George Boateng του μεσοεπιθετικού Juninho Paulista και του Ιταλού επιθετικού Massimo Maccarone θα δώσουν στην ομάδα ποιότητα που θα βγει στο γήπεδο, με τον καιρό. Άλλωστε η 11η θέση, μια πάνω από την περυσινή 12η θεωρείται επιτυχία για ομάδα με τη δυναμική της Boro. Το μεγάλο συν ήταν πως οι ιδιοκτήτες έβλεπαν πως ο McLaren τηρούσε το λόγο του με αργά , αλλά σταθερά βήματα προς τη βελτίωση της αγωνιστικής αλλά και της βαθμολογικής κατάστασης της ομάδας.
Ο πρώτος τίτλος.
O Mendieta.
Η ομάδα θεωρούνταν ήδη μια μικρή δύναμη του Αγγλικού ποδοσφαίρου και ένας δύσκολος αντίπαλος για τον καθένα. Αλλά αυτό δεν έφτανε για τον manager ΜcLaren που γνώριζε πως είχε φτάσει η στιγμή για αυτή τη "μικρή" ομάδα να κατακτήσει το πρώτο της σημαντικό τρόπαιο. Ήταν η στιγμή για τον ίδιο και φυσικά για την ομάδα να μείνουν στην ιστορία. Οι προσθήκες του Danny Mills της Leeds και του Gaizka Mendieta δανεικoύ από τη Lazio, έδωσαν ποιότητα τόσο στην άμυνα όσο και στον χώρο του κέντρου. Μαζί με τον Zenden που δεν βρήκε χώρο στην Chelsea και τους παλιούς Boateng, Downing, Southgate, Maccarone η Boro έδειχνε ικανή για το καλύτερο, στο βαθμό του θεμιτού πάντα. Στο Fa Cup της σαιζόν 2003/2004 η Middlesbrough αποκλείστηκε εύκολα από την Arsenal στη φάση των "32" αλλά πραγματοποιώντας μια καταπληκτική πορεία στο League Cup έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης κατακτώντας το πρώτο σημαντικό τρόπαιο της ιστορίας της.
O Downing.
Η πορεία προς το θρίαμβο
Στον 2ο γύρο του League Cup αντίπαλος για την Boro ήταν η Brighton and Hove Albion ομάδα της Football League 2, σίγουρα δεν είχε να δείξει πολλά αλλά κατάφερε να αποκλειστεί δύσκολα από την ομάδα του McLaren με 1-0 στην παράταση. Το τέρμα είχε σκοράρει ο Malcolm Cristie με τακουνάκι από την σέντρα ακριβείας του παλιού μέσου της United Jonathan Greening.
Στον 3ο γύρο στο DW Stadium αντίπαλος η Wigan και άλλη μια δύσκολη πρόκριση για τους Smoggies με 1-2. Σημασία βέβαια για την ομάδα και φυσικά για τους οπαδούς είχε πως βρίσκονταν στις 16 ομάδες και φυσικά στον 4ο γύρο του League Cup Αγγλίας. Στο πρωτάθλημα Αγγλίας η ομάδα συνέχιζε στη μέση της βαθμολογίας με το βάρος του σκοραρίσματος να έχει πέσει στους Juninho, Job, Nemeth και Maccarone χωρίς φυσικά κάποιος να φτάνει σε μεγάλο αριθμό τερμάτων.
Στον 4ο γύρο στις 3 Δεκεμβρίου στο Riverside Stadium η Middlesbrough αντιμετώπισε την Everton μπροστά σε 19.000 θεατές. Οι πολίτες είχαν στις τάξεις τους παίκτες όπως ο Graversen και ο Duncan Fergunson, ο Francis Jeffers και φυσικά το νέο μεγάλο ταλέντο του Βρετανικού ποδοσφαίρου, o Wayne Rooney. H ομάδα του David Moyes εκείνα τα χρόνια δεν φημιζόταν για το ωραίο της ποδόσφαιρο, άλλωστε είχε σωθεί τις τελευταίες αγωνιστικές εκείνη την χρονιά, αλλά για το σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό της παίξιμο. Έτσι έγινε και στο παιχνίδι με τη Boro , παιχνίδι που η ομάδα του McLaren πήρε στα πέναλτι με 5-4 μετά από 120’ λεπτά παιχνιδιού που είχε βρει τις ομάδες ισόπαλες με 0-0.
Λένε πως για να πάρεις ένα τρόπαιο, εκτός της καλής ομάδας, της αρκετής δουλειάς, πολλές φορές σε χώρες όπως η Ελλάδα ακόμα και του στησίματος ή της απειλής από τραμπούκους σε παίκτες, χρειάζεται και η τύχη. Η τύχη ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της Boro εκείνη τη χρονιά.
Στον 5ο γύρο αντίπαλος η Tottenham στο White Hart Lane, τα σπιρούνια μπορεί εκείνα τα χρόνια να μη θύμιζαν σε τίποτα την ομάδα-μοντέλο που έχει φτιάξει στις μέρες μας ο Harry Redknapp αλλά με παίχτες όπως ο Robbie Keane, o Kanoute, o Jamie Redknapp και ο Darren Anderton, ήταν μια ομάδα που ήταν πολύ δύσκολο να ηττηθεί.
Το παιχνίδι έγινε στο White Hart Lane στις 17 Δεκεμβρίου μπροστά σε 25.000 θεατές και τα σπιρούνια είχαν την τύχη να προηγηθούν μόλις στο 67ο δευτερόλεπτο με το τέρμα του Anderton. Μάλιστα κρατούσαν το αποτέλεσμα που θα τους έστελνε στην τετράδα μέχρι το 85’ όταν ο Micah Ricketts, ρεζέρβα στην επίθεση της Boro με ιδιαίτερα κακή σχέση με τα δίχτυα εκείνα τα χρόνια, έγραφε το 1-1 στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση και από εκεί στην διαδικασία των πέναλτι. Εκεί η Middlesbrough θα έπαιρνε την πρόκριση με 4-5, είπαμε και παραπάνω για την δόση τύχης που χρειάζεται μια ομάδα για να κατακτήσει την κορυφή,o Mauriccio Taricco έστειλε την μπάλα στο δοκάρι και ο Quedrue σκόραρε στο τελευταίο πεναλτι δίνοντας την τεράστια πρόκριση.
Τα όνειρα για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου στην ιστορία της ομάδας άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα, απλά το επόμενο εμπόδιο δεν ήταν απλά μια καλή ομάδα, ήταν η Arsenal του Wenger στην καλύτερη χρονιά της ιστορίας της. Να θυμίσω πως εκείνη τη σαιζόν οι κανονιέρηδες του Wenger είχαν κατακτήσει αήττητοι την Premier League με 26 νίκες και 12 ισοπαλίες και ο Henry είχε κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με 30 τέρματα.
Η πρώτη αναμέτρηση στο Highbury στις 20/1/2004 ήταν το παιχνίδι που άνοιξε το δρόμο για τον τελικό του Millennium. Η Boro παίζοντας κλειστά, με κυρίαρχο συστατικό το πάθος άντεχε στον ανελέητο ρυθμό της Arsenal. Το ημίχρονο βρήκε τις ομάδες με το σκορ στο 0-0 δίνοντας ολοένα και περισσότερες ελπίδες στην ομάδα του McLaren. Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά στο β’ ημίχρονο, έγινε η φάση που έδωσε την τεράστια νίκη στους Smoggies. Στο 52’ ο Mills βγάζει την μπάλα ψύχραιμα από την περιοχή, η μπάλα αλλάζει 6 φορές πόδια και φτάνει στον Mendieta στα όρια της περιοχής, αυτός με τη μία πασάρει για τον Juninho που πλάσαρει και γράφει το 0-1. Αυτό ήταν και το τελικό σκορ που έστελνε την Boro με το ένα πόδι στον τελικό.
ο Juninho Paulista
Στην ρεβάνς του Riverside στις 3/2 η Middlesbrough θα καταφέρει και 2η νίκη επί της Arsenal , με 2-1 με τα τέρματα του Zenden και το αυτογκολ του Reyes, για την Arsenal είχε φέρει το παιχνίδι στην ισοπαλία στο 77’ ο Edu, και θα σφραγίσει το εισιτήριο για το μεγαλύτερο ραντεβού της ιστορίας της,τον τελικό του League Cup εκεί που θα έβρισκε την Bolton του Στέλιου Γιαννακόπουλου. Αξίζει να σημειωθεί πως εκείνη τη σαιζόν η Middlesbrough είχε φύγει και με ένα ιστορικό διπλό από το Old Trafford με 2-3 μια εβδομάδα μετά την πρόκριση επί της Arsenal, δύο τέρματα είχε πετύχει ο Juninho και ένα ο Job σε εκείνη την αναμέτρηση.
O Τελικός
Στις 29 Φεβρουαρίου στο Millenniun του Cardiff έλαβε χώρα ο τελικός του League Cup, μπροστά σε 72.000 θεατές. Αντίπαλος της Boro , η μαχητική αλλά και ταλαντούχα Bolton του Sam Allardyce, μερικά από τα αστέρια εκείνης της ομάδας οι : Yuri Djorgaeff, o "μάγος" Jay Jay Okocha, o Ivan Campo, o Kevin Davies και φυσικά ο Stelios Gianakopoulos.
H Boro στο 8’ προηγούνταν ήδη με 2-0 με τα τέρματα των Job και Zenden με πέναλτυ, δείχνοντας ποιος ήταν το αφεντικό της αναμέτρησης. Η Bolton το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στο τελικό 2-1 με το τέρμα του Kevin Davies από το 21’. Μεγάλη εμφάνιση είχε πραγματοποιήσει για την Boro ο Αυστραλός τερματοφύλακας Mark Schwarzer. To σφύριγμα της λήξης βρήκε τη Middlesbrough να πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρώτου σημαντικού τροπαίου της ιστορίας της. Ο αρχηγός Gareth Southgate με τον Juninho και τον Steve McLaren σήκωσαν το τρόπαιο στον ουρανό του Cardiff κάνοντας τους φίλους της ομάδας να παραληρούν και όλους εμάς τους φίλους της Boro και λάτρεις του Αγγλικού ποδοσφαίρου να χαμογελάσουμε και να χειροκροτήσουμε για αυτή την μεγάλη επιτυχία.
Η κατάκτηση του League Cup φυσικά έδινε στην μεσαία αυτή ομάδα της Αγγλίας και το εισιτήριο για τις Ευρωπαικές διοργανώσεις για πρώτη φορά στην ιστορία της, μιας και η 11η θέση ήταν απαγορευτική για τέτοια όνειρα.
To καλοκαίρι του 2004 ο McLaren θα φέρει στην Middlesbrough τον Jimmy Floyd Hasselbaink και τον Mark Viduka , αμφότεροι θα βοηθήσουν την Boro να τερματίσει στην 7η θέση του πρωταθλήματος και να κερδίσουν την έξοδο για 2η σερί φορά στο Κύπελλο UEFA. Η ομάδα του Lancasire θα πραγματοποιήσει μερικές εξαιρετικές εμφανίσεις και θα φτάσει μέχρι τους 16 του UEFA, όπου θα αποκλειστεί από την μετέπειτα φιναλίστ Sporting Λισαβόνας του Jose Peseiro.
O κύκλος αυτής της ομάδας θα κλείσει την επόμενη χρονιά (2005/2006) όταν τα τρομερά παιδιά του McLaren θα φτάσουν μέχρι και τον τελικό του UEFA ,αλλά θα ηττηθούν από την φοβερή και τρομερή Sevilla του Juande Ramos με 4-0 στον τελικό
του Philips Stadion. Η Αγγλική ομάδα δεν άντεξε και υποτάχθηκε στο ταλέντο των Ισπανών που μόνο τυχαία ομάδα δεν ήταν καθώς επανέλαβε το ίδιο ένα χρόνο μετά κερδίζοντας την Espanyol. Το Σεπτέμβρη του 2006 επίσης είχαν ταπεινώσει την Barcelona με 3-0 στον τελικό του Ευρωπαικού Super Cup στο Μονακό.
Ο Χαμένος Ευρωπαικός τελικός
Η Boro είχε ταπεινώσει εκείνη τη χρονιά την United με 4-1 σε μια σχέση που είχε εξελιχθεί σε πελατειακή εκείνα τα χρόνια, όπως επίσης είχε αποκλείσει τη Roma και είχε ρίξει μια μεγαλοπρεπέστατη τριάρα στην Chelsea, πραγματικά μόνο τυχαία δεν ήταν εκείνη η ομάδα. Το καλοκαίρι του 2006 ο Steve McLaren θα βρεθεί οδηγός στο τιμόνι της Εθνικής Αγγλίας δίνοντας τη θέση του στον αρχηγό της ομάδας Gareth Southgate. Φυσικά οι καλές μέρες της Boro κάπου εκεί άρχισαν να τελειώνουν, φτάνοντας στη σαιζόν 2008/2009 και τον υποβιβασμό στη Championship. Στις μέρες μας η Middlesbrough πορεύεται με προπονητή τον παλιό αμυντικό της ομάδας Tony Mowbray με μοναδικό στόχο την επιστροφή στα σαλόνια της Premier League. Της το ευχόμαστε.
Ελπίζω να σας θύμισα ωραίες στιγμές.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
0 σχόλια