Ένα νούμερο μια ιστορία

Ένα νούμερο-μια ιστορία

Αφιερωμάτων συνέχεια με τους "κόκκινους" του Merseyside. Σήμερα θα ασχοληθώ με την ιστορία της φανέλας με το νούμερο 7 από το μακρινό 1939 ως και τις μέρες μας για την ομάδα της Liverpool. Τα ονόματα που έχουν φορέσει τη φανέλα με αυτό το νούμερο κυριολεκτικά τρομάζουν τόσο για τις ικανότητες τους εντός του γηπέδου όσο και για τους τίτλους που κέρδισαν με την κορυφαία ομάδα που έβγαλε ποτέ το Νησί.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καραδήμας

Στις 5 Ιουλίου του 1939 αποφασίστηκε στην Αγγλία η αρίθμηση στις φανέλες των βασικών παικτών από το 1 ως το 11. Ο θρυλικός προπονητής της Arsenal , Herbert Chapman ήταν ο πρώτος που είχε βάλει νούμερα στις φανέλες των ποδοσφαιριστών του ,μερικά χρόνια νωρίτερα, αλλά δίχως την επίσημη συγκατάθεση της ομοσπονδίας δεν μπόρεσε να το συνεχίσει και να το καθιερώσει. Το ίδιο είχε συμβεί με την Chelsea το 1929 για μία και μόνο αναμέτρηση με τον τερματοφύλακα να αγωνίζεται όμως χωρίς αριθμό. Αρκετά όμως με τον πρόλογο. Ας δούμε την ιστορία της φανέλας με το νούμερο 7 των "κόκκινων" από το μακρινό 1939 μέχρι και τις μέρες μας.

Ο "πρώτος" Billy Liddell.

o Liddell κατά την είσοδο του στο γήπεδο

Ο πρώτος που φόρεσε τη φανέλα με το νούμερο 7 ήταν ο Billy Liddell τη σεζόν 1939-1940. Φυσικά επειδή υπήρχαν μόνο 11 νούμερα για τους βασικούς ο Liddell είχε αγωνιστεί και με άλλα νούμερα αλλά συνήθως όταν ξεκινούσε βασικός φορούσε το νούμερο 7. Η σεζόν φυσικά και δεν τελείωσε λόγω του Β' παγκοσμίου πολέμου με το πρωτάθλημα να επιστρέφει το 1946, όταν πλέον τα σύννεφα του πολέμου ήταν οριστικά παρελθόν. Αξίζει να αναφέρω πως τον σπουδαίο παίκτη τον είχε ανακαλύψει ο Matt Busby. O μετέπειτα προπονητής της Man United τότε ήταν παίκτης της Liverpool και μάλιστα φορούσε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. O Billy Liddell αγωνίστηκε στους "κόκκινους" μέχρι και το 1961 όταν και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ο παίκτης φόρεσε μόνο τη φανέλα της Liverpool κερδίζοντας το πρωτάθλημα του 1947 και σκοράροντας 230 τέρματα σε ολόκληρη την καριέρα του.

O μοναδικός Ian Callaghan

Το 7 του Liddell πήγε στον σπουδαίο Άγγλο το 1960. Ο Callaghan αγωνίστηκε στους "κόκκινους" απ' το 1960 μέχρι και το 1978 κατακτώντας τα πάντα με τη σπουδαία ομάδα της Liverpool εκείνων των ετών. 5 πρωταθλήματα Αγγλίας, 2 FA Cup, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 Κύπελλα Uefa και φυσικά Πρωταθλητής κόσμου το 1966 με την Αγγλία είναι οι σπουδαιότεροι τίτλοι αυτού του κορυφαίου παίκτη που δόξασε όσο λίγοι τη φανέλα με το Liverbird στο στήθος. Ο σπουδαίος Άγγλος κατέχει ακόμα μια "πρωτιά". Ήταν ο παίκτης που πρωτοστάτησε - και απαίτησε- στο να παίρνουν μετάλλιο νικητή και οι αναπληρωματικοί της ομάδας που κατακτά το Μουντιάλ. Φυσικά και "κέρδισε" αυτή του την απαίτηση. Άλλωστε ο Callaghan δεν έχανε. Πουθενά.

Ο super star Kevin Keegan

Εδώ μιλάμε για ένα εκ των σπουδαιότερων Άγγλων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών. Το 1971 ο Bill Shankly θα φέρει στο Anfield τον Keegan απ' τη Scunthorpe και ο νεαρός επιθετικός μαζί με την υπογραφή του θα γράψει ιστορία. Αγωνίστηκε στους "κόκκινους" με το 7 στην πλάτη μέχρι το 1977 και κατέκτησε μαζί τους τα πάντα. Ο Keegan ήταν μια πραγματική μηχανή των γκολ και ένας star εντός και εκτός γηπέδων. Δοκίμασε - και πέτυχε- και εκτός συνόρων υπογράφοντας στο Αμβούργο το '77. Στη Γερμανία ο Keegan έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής, κατέκτησε το πρωτάθλημα του '79 και έφτασε μέχρι και τον τελικό του Πρωταθλητριών το 1980. Εκεί οι Γερμανοί γνώρισαν την ήττα από τη Nottingham Forest του Brian Clough.

O βασιλιάς Kenny Dalglish

O άνθρωπος που αντικατέστησε τον Keegan ήταν ένας 25χρόνος Σκοτσέζος που είχε ξετινάξει τα δίχτυα σε ολόκληρη τη Σκοτία με τα χρώματα της Celtic. Ο Kenny Dalglish πήρε το 7 του Keegan και μαζί του τα ηνία στο σκοράρισμα της ομάδας καταφέρνοντας να γίνει ο "βασιλιάς" του Kop και φυσικά ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας. Κατέκτησε όλους τους τίτλους που μπορούσε να πάρει με τη Liverpool και μάλιστα για μερικές σεζόν είχε τον τίτλο του παίκτη-προπονητή. Το '91 άφησε τον πάγκο των reds για να επιστρέψει το 2011 και να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του League Cup το 2012. Ο κορυφαίος απλά.

O μαχητής Peter Beardsley

To 1987 o Beardsley άφηνε τη Newcastle για τη Liverpool παίρνοντας και το 7 του King Kenny που σιγά-σιγά έπαιζε όλο και λιγότερο. Ο Άγγλος μέσος ήταν ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και πέτυχε τη Liverpool στα τελευταία της πρωταθλήματα. Κατάφερε να στεφτεί πρωταθλητής Αγγλίας το '88 και το '90 όπως και κυπελλούχος το '89 σκοράροντας 59 γκολ σε 175 εμφανίσεις με τους "κόκκινους" του Merseyside. Το 1991 άφησε τους reds για τα χρώματα της Everton.

O ξεχασμένος David Speedie

Το 1991 ο Dalglish θα φέρει στην ομάδα τον Σκοτσέζο επιθετικό David Speedie με τον παίκτη να παίρνει τη φανέλα με το νούμερο 7. Ο Speedie θα σκοράρει στο ντεμπούτο του στο Old Trafford και θα συνεχίσει με δύο τέρματα κόντρα στην Everton αλλά κάπου εκεί θα αρχίσει η κατιούσα για τον παίκτη. Όταν μάλιστα θα αναλάβει προπονητής ο Souness ο παίκτης θα πωληθεί στην Blackburn του Dalglish. Δεν έκανε καριέρα στους "κόκκινους" απλά πρόλαβε να σκοράρει σημαντικά τέρματα και να αγαπηθεί από αρκετούς στο Anfield.

O Eυρωπαίος Dean Saundres

Νέος προπονητής-νέοι παίκτες με τον Souness να φέρνει στο Anfield το 1992 τον Ουαλό striker της Derby , Dean Saundres. Ο παίκτης ήταν το στήριγμα του Ian Rush στην εθνική Ουαλίας και ο Souness ήθελε να τους δει μαζί και στη Liverpool. Ο Saundres αγωνίστηκε μία σεζόν με το 7 στην πλάτη σκοράροντας αρκετά τέρματα και κατακτώντας το FA Cup του 1992. Μάλιστα έγινε ο πρώτος παίκτης των "κόκκινων" που σκοράρε τέσσερα γκολ σε ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι.

Ο λίγος Nigel Clough

To καλοκαίρι του 1993 ο γιος του σπουδαίου Brian Clough υπογράφει για τη Liverpool. Ο Nigel Clough ήταν ένας πολλά υποσχόμενος επιθετικός απλά στη Liverpool δεν κατάφερε να πετύχει. Με το 7 στην πλάτη αγωνίστηκε για τρεις σεζόν πραγματοποιώντας λίγες εμφανίσεις. Μερικές εξ αυτών ήταν σπουδαίες με το πέρασμα του παίκτη από το Anfield να θεωρείται αποτυχημένο και ο παίκτης "λίγος" για να σηκώσει τη φανέλα του σπουδαίου αυτού club.

Ο σπουδαίος Steve McManaman

Τη σεζόν 1996-1997 η φανέλα με το νούμερο 7 θα πάει στον Steve McManaman. O Άγγλος μέσος αγωνίζονταν με τα χρώματα της Liverpool από το 1990 αλλά περίμενε καρτερικά 6 σεζόν για να πάρει το σπουδαίο αυτό νούμερο. Σπουδαίος παίκτης ο McManaman κάτι που απέδειξε και με το πέρασμα του από τη Real Μαδρίτης αλλά και με τις εμφανίσεις του με τα "τρία λιοντάρια".

Ο "πρώτος ξένος" Vladimir Smicer

To 1999 o νέος κάτοχος του 7 ήταν ο Vladimir Smicer. Μεγάλο ταλέντο ο Τσέχος αλλά οι πολλοί τραυματισμοί δεν τον άφησαν να κάνει την σπουδαία καριέρα που ονειρεύονταν με τους reds. Παραμένει αγαπημένος στους φίλους της ομάδας και φυσικά έβαλε και αυτός το λιθαράκι του στην κατάκτηση του Champions League το 2005. To 7 το άφησε το 2003 για το νούμερο 11.

Ο άτυχος Harry Kewell

Θεωρήθηκε (και ήταν) μεγάλη μεταγραφή το 2003 καθώς ο Αυστραλός μεσοεπιθετικός είχε κάνει εξαιρετικές σεζόν με τη Leeds United. Ο Kewell πήρε το νούμερο 7 αλλά η ατυχία και οι τραυματισμοί τον εμπόδισαν να ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο του και τελικά άφησε το Anfield το 2008. Κατέκτησε το Champions League το 2005 όπως και το FA Cup το 2006 και είχε αγωνιστεί ως αλλαγή στον τελικό της Αθήνας στην ήττα με 2-1 απ' τη Milan.

O αδικημένος Robbie Keane

Το καλοκαίρι του 2008 η Liverpool θα έρθει σε συμφωνία με τον Ιρλανδό επιθετικό Robbie Keane για 19 εκατομμύρια λίρες. Ο Keane θα γίνει κάτοχος της φανέλας με το 7 με τους οπαδούς των "κόκκινων" να ονειρεύονται μεγαλεία καθώς στην ομάδα υπήρχε και ο Fernando Torres. O Keane φόρεσε τη φανέλα της Liverpool σε 27 παιχνίδια (για όλες τις διοργανώσεις) και σκόραρε 7 τέρματα. Στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη ο Levy θα αγόρασει τον παίκτη και πάλι για την Tottenham ικανοποιώντας και με το παραπάνω τους φίλους των Λονδρέζων. Προσωπικά θεωρώ πως αν ο Keane δεν είχε φύγει μεσούσης της χρονιάς η Liverpool δεν θα είχε χάσει για κανένα λόγο το πρωτάθλημα του 2009.

Ο πιστολέρο Luis Suarez

Τον Ιανουάριο του 2011 η Liverpool θα πουλήσει τον Torres στην Chelsea και θα αντικαταστήσει τον Ισπανό με τους Andy Carroll και Luis Suarez. Ο Άγγλος επιθετικός δεν κατάφερε να "σηκώσει" τη βαριά φανέλα των ""κόκκινων" με τον Ουρουγουανό να γίνεται αργά αλλά σταθερά ο νέος μεγάλος ηγέτης της ομάδας. Φυσικα το νούμερο που διάλεξε ο Suarez ήταν το 7. Μετά από μια δύσκολη περίοδο προσαρμογής ο επιθετικός από το Salto της Ουρουγουάης κατάφερε να εξελιχθεί σε κορυφαίο παίκτη και φυσικά ξεκίνησε την ερωτική του σχέση με τα δίχτυα. Ο Suarez μετρά σε 123 αναμετρήσεις 75 τέρματα και φυσικά συνεχίζει. Το 2012 κατέκτησε το League Cup στο Wembley έχοντας προπονητή τον θρυλικό Kenny Dalglish.

Το νούμερο 7 αξίζει να σημειωθεί πως το είχε φορέσει σε αρκετές αναμετρήσεις και ο John Aldridge στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αλλά και ο Nigel Spackman την ίδια περίοδο. Βέβαια το νούμερο του Aldridge ήταν το 8 και του Spackman το 5. Επίσης ο Sammy Lee είχε αγωνιστεί με το νούμερο 7 σε κάποιες αναμετρήσεις την περίοδο που μεσουρανούσε στο Anfield o King Kenny Dalglish.