Football's Hard Men vol4 Billy Bremner

H Leeds United των 70s έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο βρώμικες ομάδες του Αγγλικού πρωταθλήματος. Εκείνη η ομάδα είχε κατακτήσει σπουδαίους τίτλους όπως τo πρωτάθλημα του '69 και του '74 αλλά και το κύπελλο του '72 με τις τακτικές της όμως να είναι αρκετά μακριά από αυτό που λέμε "καθαρό" και "όμορφο" ποδόσφαιρο. Πρωτοπαλίκαρο στην αρμάδα του Don Revie ήταν ένας κοντούλης Σκοτσέζος. Το όνομα του, Billy Bremner.

Ο Bremner γεννήθηκε στο Stirling της Σκωτίας το 1942 και ανακαλύφτηκε από scouters της Leeds στα 15 του όταν και έπαιζε στα σχολικά πρωταθλήματα. Δύο χρόνια αργότερα ο σκληροτράχηλος πιτσιρίκος υπέγραφε με τα παγώνια το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο και κανένας δεν γνώριζε τότε γι 'αυτά που θα ακολουθούσαν στα επόμενα χρόνια Σε αυτό βέβαια είχε βοηθήσει αρκετά το γεγονός πως τον παίκτη είχαν απορρίψει η Arsenal και η Chelsea λόγω ύψους. Ο Bremner έφτανε μετά βίας το 1,65. Φυσικά όσο μπόι του έλειπε ο Σκοτσέζος κεντρικός μέσος φρόντιζε να το καλύπτει με το πάθος του, την απίστευτη του δύναμη, τα φοβερά του τάκλιν και την ενέργεια που έβγαζε στον αγωνιστικό χώρο. Σε αυτούς τους τομείς δύσκολα έβρισκες παίκτη να ξεπερνά τον παίκτη της Leeds εκείνα τα χρόνια.

Στην Αγγλία έχει γραφτεί πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο Bremner δεν θα έπαιζε ούτε για 5 λεπτά, κάτι που φυσικά αδικεί κατά πολύ αυτό τον σπουδαίο παίκτη. Σίγουρα τα τάκλιν του έχουν μείνει στην ιστορία για τη δύναμη τους (και μερικές φορές για τη βαρβαρότητα τους) αλλά ας μην ξεχνάμε πως δεν γίνεται να αγωνιστείς τόσα χρόνια στο κορυφαίο επίπεδο αν δεν είσαι παίκτης μεγάλης αξίας. Και ο Bremner ήταν. Είχε ηγετικές ικανότητες και το χάρισμα να σκοράρει σημαντικά τέρματα σε σπουδαίες αναμετρήσεις. Ας υστερούσε σε τεχνική.  Δεν είναι τυχαίο πως από τη μέρα που φόρεσε το περιβραχιόνιο των "παγωνιών" (στα 24 του λόγω του τραυματισμού του Bobby Collins) δεν το έβγαλε ποτέ ξανά οδηγώντας την ομάδα σε σπουδαίες πορείες τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ευρώπη. Όταν μάλιστα ο πρόεδρος της Leeds Percy Woodward είχε πει στον Revie στις αρχές των 70's να πουλήσει τον Bremner, ο σπουδαίος Άγγλος προπονητής του είχε απαντήσει πως αν το κάνει καλό θα είναι να πουλήσει και αυτόν. Φυσικά και ο Σκοτσέζος μέσος έμεινε στο Elland Road.

Στις 20 Αυγούστου του 1966 η Leeds του Bremner έπαιζε με την Tottenham του Dave Mackay. Ο μέσος των spurs είχε επιστρέψει από σοβαρό τραυματισμό και ο νεαρός της Leeds του έκανε ένα από τα πιο βρώμικα και πιο επικίνδυνα του τάκλιν. Ο Mackay ευτυχώς δεν τραυματίστηκε και επιτέθηκε στον Bremner. Η φωτογραφία με τους δύο άντρες (με τον Mackay να έχει πιάσει από τη μπλούζα τον Bremner) θεωρείται κλασσική. Να τονίσω πως και ο Mackay  δεν ήταν και ο πιο "καθαρός" παίκτης εκείνα τα σκληρά και βίαια για το Αγγλικό φουτμπόλ.

Με τάκλιν είχε απαντήσει ο Bremner και στον Brian Clough στην πρώτη προπόνηση του ως τεχνικός της Leeds. Ο Clough (που ήταν εχθρός του Revie και των τακτικών του) τα έβαλε με τον αρχηγό των "παγωνιών" λέγοντας του πως από δω και πέρα το στυλ της ομάδας θα αλλάξει και καλό θα είναι να αλλάξει και αυτός μαζί του. Μάλιστα στο διπλό στο τέλος της προπόνησης ο Άγγλος προπονητής μπήκε να παίξει κι αυτός λίγο με τους παίχτες. (Υπήρξε τεράστιος σέντερ φορ στα νεανικά του χρόνια άλλωστε) Στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα, ο Bremner του έκανε ένα δυνατό τάκλιν στέλνοντάς τον στα αποδυτήρια, σφαδάζοντας. Ο αρχηγός της Leeds - εννοείται - ήταν αυτός που πρωτοστάτησε στο να απολυθεί ο Brian Clough απ' την ομάδα. Κάτι που έγινε 44 μέρες αργότερα.

Στο Charity Shield του 1974 η Leeds του Revie αντιμετώπισε τη Liverpool του Shankly. Λίγο μετά την πρώτη ώρα παιχνιδιού οι κάμερες έπεσαν πάνω στους Bremner και Keegan καθώς οι δύο παίκτες έριχναν γροθιές ο ένας στον άλλο. Φυσικά ο διαιτητής απέβαλλε και τους δύο αλλά το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις από την FΑ. Αυτή ήταν η πρώτη αναμέτρηση Charity Shield που είχε μεταδοθεί ζωντανά απ'την Αγγλική τηλεόραση και οι εικόνες ντροπής δεν άρεσαν καθόλου εννοείται στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας. Ακόμα μια "πρωτιά" για τον captain της Leeds United και τον psycho χαρακτήρα του.

Ο σπουδαίος John Arlott είχε γράψει στη The Guardian το 1970 πως "αν ρωτήσεις τους περισσότερους ποιον παίκτη θέλουν στην ομάδα τους από τη Βρετανία θα σου πουν τον George Best. Κατά βάθος όμως θα ήθελαν τον Billy Bremner". O Bremner φυσικά και δεν διέθετε ούτε στο 1/10 το ταλέντο του Best αλλά διέθετε αυτό που έλειπε από πολλούς αρτίστες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Το πάθος, τις ηγετικές ικανότητες και την αφοσίωση. Ίσως σε μια πιο hardcore εκδοχή αλλά ουδείς τέλειος θα μου πείτε.

Ο Billy Bremner αγωνίστηκε μέχρι το 1976 στη Leeds, συνέχισε στη Hull City και έκλεισε την πλούσια καριέρα του στη Doncaster το 1981. Φόρεσε την φανέλα της Σκωτίας σε 54 επαιχνίδια και πήρε μέρος στο Μουντιάλ του 1974, σε εκείνη την εκπληκτική - από πλευράς ταλέντου - ομάδα. Επίσης έχει ψηφιστεί από τους φίλους της Leeds ως ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του συλλόγου. Ο Billy Bremner άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 Δεκεμβρίου του 1997 γεμίζοντας με θλίψη το Βρετανικό ποδόσφαιρο και αφήνοντας πίσω του πολλές όμορφες αναμνήσεις στους φίλους της Leeds και πολλά σημάδια από τάπες στα πόδια των αντιπάλων. Στο γήπεδο πάντως θεωρώ πως ο θάνατος πολύ δύσκολα θα τα επιβίωνε μαζί του. Ο Billy Bremner θεωρείται ένας από τους πιο σκληρούς παίκτες που γνώρισε ποτέ το άθλημα και είναι - εννοείται - ακόμα ένας αγαπήμενος του Home Of Football.