Ένα παιδί μετράει τ'άστρα

Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μην έχει διαβάσει το μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη, "Ένα παιδί μετράει τ'άστρα". Μια άκρως συγκινητική ιστορία για τον μικρό Μέλιο και τη δίψα που αυτός είχε για μάθηση, για γνώση, για ζωή. Κάτι που είναι απολύτως λογικό για ένα νεαρό παιδί που προέρχεται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αλλά δεν μπορεί , και δε θέλει, να μείνει εκεί.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καραδήμας

Η ιστορία του μικρού "χάρτινου" ήρωα μου θυμίζει αυτή του Απόστολου Βέλλιου. Του νεαρού Έλληνα επιθετικού που τον Ιανουάριο του 2011 θα κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες των "μεγάλων" της Super Λίγκας και θα ταξιδέψει για το Merseyside. Προορισμός το Goodison Park και η φανέλα της Everton. Σκοπός, η δίψα για μάθηση και γνώση της στρογγυλής θεάς. Η ευκαιρία μοναδική. Πόσοι 18 χρόνοι ποδοσφαιριστές μπορούν να βρεθούν σε μια μεγάλη ομάδα του σπουδαιότερου πρωταθλήματος του κόσμου; Από πρωταθλήματα όπως το δικό μας, ελάχιστοι είναι η αλήθεια. Ο νεαρός Βέλλιος βρέθηκε δίπλα στον David Moyes και μερικούς εκ των ποιοτικότερων παικτών της Premiership και άρχισε να ρουφά σαν σφουγγάρι όλες τις πολύτιμες συμβουλές που αυτοί του έδιναν. Αμέσως πήρε φανέλα βασικού στην δεύτερη ομάδα των "ζαχαρωτών" και τρεις μήνες αργότερα έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στην Aston Villa. Ήταν 2 Απριλίου όταν ο νεαρός Έλληνας επιθετικός πέρασε ως αλλαγή στη θέση του Jermain Beckford στο 81'. Φυσικά και η πρώτη (μισή σαιζόν) του Βέλλιου ήταν δύσκολη. Οι τρεις συμμετοχές πάντως του παίκτη στο πρωτάθλημα βοήθησαν αρκετά να εγκλιματιστεί και να κατανοήσει πως παίζεται η μπάλα στο Νησί. Κάτι που όπως είχε παραδεχθεί και ο ίδιος,ήταν αρκετό δύσκολο στην αρχή.

Στην έναρξη της νέα σαιζόν (2011-2012) ο Moyes έδωσε στην Leicester City τον Beckford ανοίγοντας περισσότερο την πόρτα για την εντεκάδα στο νεαρό Έλληνα. Όπερ και εγένετο. Ο παίκτης άρχισε να παίρνει συμμετοχές και μάλιστα στις 17 Σεπτεμβρίου σκόραρε και το παρθενικό του τέρμα στο 3-1 επί της Wigan. H σαιζόν δεν πήγαινε άσχημα για τον νεαρό αλλά η μεταγραφή του Jelavic μεσούσης της σαιζόν τον έστειλε για ακόμα μια φορά στην άκρη του πάγκου. Όταν μάλιστα ο Κροάτης άρχισε να σκοράρει κατά ρυπάς ο Βέλλιος έγινε απλός παρατηρητής από τον πάγκο, ενίοτε και απ' την εξέδρα. 13 συμμετοχές και 3 τέρματα στην Premier και από μία σε Κύπελλο και League Cup δεν θα ήταν κακός απολογισμός αν ήταν όλες στην εντεκάδα. Έλα όμως που οι περισσότερες ήταν ως αλλαγή.

Η περσινή (2012-2013) ήταν ακόμα χειρότερη για τον παίκτη. Οι 6 συμμετοχές στο πρωτάθλημα είναι κάκιστο ρεκόρ. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις λίγες συμμετοχές σε μια μέτρια σαιζόν για τον Jelavic , και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του, η φράση "κάκιστο ρεκόρ" ίσως είναι πολύ ευγενική με τα πραγματικά γεγονότα. Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως ο νεαρός Έλληνας striker είναι βασικός με τις ρεζέρβες της ομάδας και μάλιστα τα πηγαίνει και πολύ καλά στο σκοράρισμα. Και φτάνουμε στο σήμερα.

Ο Moyes,που πίστεψε πολύ τον Βέλλιο στην αρχή, βρίσκεται στο Old Trafford. Νέος προπονητής της Everton είναι ο Roberto Martinez και νέος κάτοχος της φανέλας με το number 9 είναι εδώ και λίγες μέρες ο Aruna Kone. O Ιβοριάνος πραγματοποίησε πέρσι εξαιρετική σαιζόν με τη Wigan (αν και η ομάδα τελικά υποβιβάστηκε στην Championship) και ακολούθησε τον προπονητή του στο Liverpool. Ο Anichebe απ'ότι φαίνεται θα παραμείνει στην ομάδα, υπάρχει και ο Deulofeu που είναι περισσότερο εξτρέμ αλλά ίσως δοκιμαστεί και στην κορυφή. Αν μείνει και ο Jelavic (κάτι που θεωρείται σχεδόν απίθανο πάντως) ο Βέλλιος θα βλέπει εντεκάδα με το κιάλι. Φυσικά για το ταλέντο και την ηλικία του παίκτη αυτό δεν είναι καθόλου καλό. Ο παίκτης πλησιάζει τα 22 , έχει αποκτήσει πολλές εμπειρίες και γνώμη μου είναι πως πρέπει να αρχίσει να παίζει κάπου βασικός.

Ειλικρινά έχω βαρεθεί να βλέπω φωτογραφίες του παίκτη σε sites κοινωνικής δικτύωσης και να μετράω τα δευτερόλεπτα που αγωνίζεται κάθε εβδομάδα ή μήνα. Ο παίκτης πρέπει επιτέλους να δείξει αυτό που αξίζει. Μία σαιζόν ακόμα στις ρεζέρβες της Everton δεν νομίζω πως θα προσθέσει και πολλά στο ταλέντο του παίκτη. Άλλωστε και ηλικιακά ο Βέλλιος δεν είναι αυτό που οι Άγγλοι θεωρούν "ταλέντο". Στην Ελλάδα, ίσως. Είπαμε όμως, ο παίκτης έφυγε απ'το "χωριό" για τη "μεγάλη πόλη" με σκοπό τη γνώση και τις εμπειρίες. Ας δείξει επιτέλους και τι αξίζει.