Τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά

Πριν από λίγη ώρα έγινε γνωστή η τιμωρία του Luis Suarez από την πειθαρχική επιτροπή της FA, για την κίνησή του να δαγκώσει το μπράτσο του Ivanovic στην αναμέτρηση μεταξύ της Liverpool και της Chelsea. Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, εννοείται πως καταδικάζω την κίνηση του Ουρουγουανού, ο οποίος είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται κάποιον για να του τραβήξει το αυτί. Τα παραπτώματά του τα δυόμιση χρόνια που βρίσκεται στο Anfield είναι πάρα πολλά και κάποιος θα έπρεπε να είναι κοντά του και να τον βοηθήσει για να μην χαραμίσει το ταλέντο του εξ’ αιτίας του οξύθυμου χαρακτήρα του.

Η αλήθεια είναι πως δεν ήθελα να πάρω θέση για το συγκεκριμένο θέμα, καθώς διάβασα πολλά και άκουσα ακόμη περισσότερα από τους φίλους της Liverpool για τον Suarez. Οι ίδιοι που τον λατρεύουν και πίνουν νερό στο όνομά του, ήταν εκείνοι που τον έστησαν στον τοίχο και ζητούσαν την παραδειγματική τιμωρία του. Αλήθεια ήθελα να ήξερα τώρα είναι ικανοποιημένοι; Νοιώθουν καλά με τον εαυτό τους και πιστεύουν πως δικαιώθηκαν; Το καλοκαίρι θα ζητούν την αποχώρησή του από το Liverpool; Και αν γίνει θα είναι ικανοποιημένοι ή θα γκρινιάζουν που η κακιά διοίκηση έδιωξε τον καλύτερο ποδοσφαιριστή των Reds; Όπως και να το κάνουμε τέτοιου είδους ζητήματα δεν πρέπει να σχολιάζονται εν θερμώ και καλό θα είναι να περνούν κάποιες ημέρες για να μπορέσει να υπάρξει μια πιο σφαιρική προσέγγιση του θέματος.

Η ποινή του Suarez είναι δέκα αγωνιστικές, κάτι που σημαίνει πως ο Ουρουγουανός ΑΝ μείνει στην Liverpool θα τον ξαναδούμε ν’αγωνίζεται στην 7^η αγωνιστική της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Αναμφίβολα η ποινή που επέβαλε η FA στον Suarez είναι μια από τις πιο βαριές στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, και συγκαταλέγεται με αυτές των Cantona, Terry και άλλων, οι οποίοι έχουν τιμωρηθεί κατά καιρούς από την αγγλική ομοσπονδία. Το θέμα είναι αν η FA κρατά δύο μέτρα και δύο σταθμά προς όλες τις ομάδες. Εννοείται πως η υπόθεση του Eric Cantona είχε συγκλονήσει εκείνα τα χρόνια όλο τον φίλαθλο κόσμο, με τον Γάλλο τότε να τιμωρείται με αποκλεισμό οκτώ μηνών από κάθε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Όμως ο Suarez βρίσκεται δύο χρόνια στην Αγγλία και ήδη του έχει επιβληθεί ποινή 18 αγωνιστικών στο σύνολο! Να πάμε και στην υπόθεση του John Terry; Ο οποίος μάλιστα όταν είχε επιτεθεί ρατσιστικά στον Anton Ferdinand ήταν και ο αρχηγός της εθνικής Αγγλίας. Ο έμπειρος αμυντικός τότε είχε τιμωρηθεί λοιπόν με ποινή τεσσάρων αγωνιστικών από την πειθαρχική επιτροπή της FA, την ίδια στιγμή που ο Suarez για παρόμοιο περιστατικό με τον Patrice Evra, είχε τιμωρηθεί με οκτώ! Πάμε και στην περίπτωση του Eden Hazard; Η FA τότε είχε ρίξει τρεις αγωνιστικές στον ποδοσφαιριστή της Chelsea καθώς όπως είχε τονίσει τα στοιχεία δεν επαρκούσαν!

Για το τέλος άφησα την περίπτωση του Defoe στο Mascherano, που είναι και η πιο εξόφθαλμη. Η πειθαρχική επιτροπή της FA τότε δεν είχε τιμωρήσει καν τον Defoe χωρίς να υπάρξουν ουσιαστικά αιτιολογίες! Δεν θα ήθελα να προχωρήσω παραπάνω, καθώς ίσως να πω κάτι το οποίο δεν θα είναι σωστό. Το μόνο που κρατώ, είναι πως για μια ακόμη η FA δεν κρατά ίσες αποστάσεις απ’ όλες τις ομάδες και εντελώς τυχαία πάντα η Liverpool τιμωρείται περισσότερο απ’ όλους. Και ξαναλέω. Η κίνηση του Suarez ήταν απαράδεκτη. Η διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο πρέπει να πάρουν αυστηρά μέτρα απέναντί του. Το ερώτημα είναι: Τον ληθοβολούμε και τον στήνουμε στον τοίχο; Ή  τον βοηθάμε για να μπορέσει να προσφέρει αυτό που πραγματικά μπορεί στην Liverpool…;

Θανάσης Δαραδήμος 

(Αναδημοσίευση από το Englishfootball.gr)