Λίγοι παίκτες ποιότητας
Είναι μια πικρή αλήθεια που πονάει όπως και να το κάνουμε. Άλλωστε απ' την εικόνα αυτή αποτυπώνεται και η βαθμολογική συγκομιδή αλλά και η θέση της ομάδας στον βαθμολογικό πίνακα. Αυτό κάθε άλλο παρά θετικό είναι για όλους εμάς. Γι' αυτό και το καλοκαίρι πρέπει να παρθούν ριζικές αποφάσεις που θα αλλάξουν την εικόνα του συλλόγου προς το καλύτερο.
Δεν είναι μόνο το παιχνίδι κόντρα στην United που φανερώνει τις ελλείψεις του ρόστερ σε ποιότητα. Είναι τα παιχνίδια κόντρα στην Sunderland, την Norwich, την Wigan, την Blackburn, την Swansea, μα πάνω απ' όλα το παιχνίδι που κατά την άποψή μου εμφάνισε κάθε αδυναμία της ομάδας όσο κρυφή κι αν ήταν αυτή, αυτό κόντρα στην Bolton στο Reebok Stadium, παιχνίδια όπου η ομάδα έπρεπε να τα είχε καθαρίσει ώστε να βρίσκεται μέσα στον βασικό της στόχο, που είναι η τετράδα, καβάλα στ' άλογο και να έδειχνε σε όλους πως οι παλιές καλές εποχές έχουν επιστρέψει. Αντ' αυτού όμως βλέπουμε μια ομάδα η οποία δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα, δεν έχει το ένστικτο του νικητή και παιχνίδι με το παιχνίδι εμφανίζει όλο και πιο τρανταχτά τις αδυναμίες της.
Μεγάλο μερίδιο έχουν οι πολύ κακές, έως τραγικές, κινήσεις που έγιναν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Δαπανήθηκαν ένα κάρο λεφτά για παίκτες που όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύονται όλο και πιο λίγοι με εξαίρεση τους παίκτες όπου έχουν δοθεί ελάχιστα χρήματα με βάση την μέχρι τώρα προσφορά τους(Enrique, Bellamy). Φταίει και ο Dalglish που με τις εμμονές του έχει χαλάσει την συνοχή που είχε η ομάδα την περσινή περίοδο όπου διατελούσε χρέη μάνατζερ στον σύλλογο του μεγάλου λιμανιού του Νησιού.
Ακόμα απορώ, με ποιο σκεπτικό δόθηκε ο Meireles; Φέτος λείπει απ' την ομάδα η φαντασία που είχε πέρυσι. Με τον Πορτογάλο στην εντεκάδα υπήρχε ένας παίκτης ο οποίος μπορούσε να κάνει μια κάθετη πάσα που θα ''τρίπαγε'' την αντίπαλη άμυνα και θα έδινε το έτοιμο γκολ στους συμπαίκτες του. Φέτος βλέπουμε πόσο ''λίγοι'' είναι για τον σύλλογό μας οι Adam, Henderson, Downing παίκτες που δαπανήθηκαν συνολικά 53 εκατ. λίρες και η προσφορά τους είναι μηδαμινή. Φέτος η ομάδα είναι κομμένη στην μέση και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη του Σκοτσέζου τεχνικού.
Καλώς ή κακώς στην ομάδα οι παίκτες ποιότητας είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Κατά την προσωπική μου γνώμη οι παίκτες αυτοί είναι οι Pepe Reina, Glen Johnson, Daniel Agger, Steven Gerrard, Craig Bellamy, Luis Suarez. Προσθέτοντας και τους φιλότιμους αλλά και τίμιους εργάτες Martin Skrtel, Maxi Rodriguez, Dirk Kuyt αλλά και τον Andy Carroll θα έβαζα διότι μπορεί το ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτησή του να είναι εξωπραγματικό και σίγουρα να μην αξίζει, όμως ο ψηλός δείχνει πιο συνειδητοποιημένος από ποτέ.
Με βάση την εικόνα μας όμως, για να τα λέμε και όλα, έπρεπε να είχαμε παραπάνω βαθμούς. Όμως δεν πρέπει να στεκόμαστε εκεί. Η Liverpool δεν είναι κανένα μικρομεσαίο κλαμπ της Αγγλίας αλλά η μεγαλύτερη ομάδα στο Νησί όσο κι αν δεν το παραδέχονται κάποιοι. Τα πέντε τρόπαια Champions League το μαρτυράνε με τον καλύτερο τρόπο άλλωστε.
Για να μην γίνουν όλα αυτά όμως περασμένα μεγαλεία(αν δεν έχουν ήδη γίνει δηλαδή...) θα πρέπει ο John Henry να πάρει ΡΙΖΙΚΕΣ αποφάσεις για το καλό του συλλόγου που αγαπάμε. Εγώ τον στηρίζω γιατί έχει αγνές προθέσεις και έχει την διάθεση να βάλει λεφτά στην ομάδα, όμως θα πρέπει όλοι όσοι βρίσκονται στην κόκκινη πλευρά του Merseyside να πράξουν το ίδιο. Γι' αυτό το μπαλάκι πέφτει στον Damien Comolli...
Υ.Γ. Όσο δυσαρεστημένοι κι αν είναι οι ιδιοκτήτες με την στάση του Suarez(ο οποίος είχε τα παντελόνια να ζητήσει συγνώμη δημοσίως) θα πρέπει να καταλάβουν πως ο Ουρουγουανός είναι ένα απ' τα μεγαλύτερα(αν όχι το μεγαλύτερο) περιουσιακά στοιχεία της ομάδας.
Χρήστος Τσάλτας
Δεν είναι μόνο το παιχνίδι κόντρα στην United που φανερώνει τις ελλείψεις του ρόστερ σε ποιότητα. Είναι τα παιχνίδια κόντρα στην Sunderland, την Norwich, την Wigan, την Blackburn, την Swansea, μα πάνω απ' όλα το παιχνίδι που κατά την άποψή μου εμφάνισε κάθε αδυναμία της ομάδας όσο κρυφή κι αν ήταν αυτή, αυτό κόντρα στην Bolton στο Reebok Stadium, παιχνίδια όπου η ομάδα έπρεπε να τα είχε καθαρίσει ώστε να βρίσκεται μέσα στον βασικό της στόχο, που είναι η τετράδα, καβάλα στ' άλογο και να έδειχνε σε όλους πως οι παλιές καλές εποχές έχουν επιστρέψει. Αντ' αυτού όμως βλέπουμε μια ομάδα η οποία δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα, δεν έχει το ένστικτο του νικητή και παιχνίδι με το παιχνίδι εμφανίζει όλο και πιο τρανταχτά τις αδυναμίες της.
Μεγάλο μερίδιο έχουν οι πολύ κακές, έως τραγικές, κινήσεις που έγιναν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Δαπανήθηκαν ένα κάρο λεφτά για παίκτες που όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύονται όλο και πιο λίγοι με εξαίρεση τους παίκτες όπου έχουν δοθεί ελάχιστα χρήματα με βάση την μέχρι τώρα προσφορά τους(Enrique, Bellamy). Φταίει και ο Dalglish που με τις εμμονές του έχει χαλάσει την συνοχή που είχε η ομάδα την περσινή περίοδο όπου διατελούσε χρέη μάνατζερ στον σύλλογο του μεγάλου λιμανιού του Νησιού.
Ακόμα απορώ, με ποιο σκεπτικό δόθηκε ο Meireles; Φέτος λείπει απ' την ομάδα η φαντασία που είχε πέρυσι. Με τον Πορτογάλο στην εντεκάδα υπήρχε ένας παίκτης ο οποίος μπορούσε να κάνει μια κάθετη πάσα που θα ''τρίπαγε'' την αντίπαλη άμυνα και θα έδινε το έτοιμο γκολ στους συμπαίκτες του. Φέτος βλέπουμε πόσο ''λίγοι'' είναι για τον σύλλογό μας οι Adam, Henderson, Downing παίκτες που δαπανήθηκαν συνολικά 53 εκατ. λίρες και η προσφορά τους είναι μηδαμινή. Φέτος η ομάδα είναι κομμένη στην μέση και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη του Σκοτσέζου τεχνικού.
Καλώς ή κακώς στην ομάδα οι παίκτες ποιότητας είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Κατά την προσωπική μου γνώμη οι παίκτες αυτοί είναι οι Pepe Reina, Glen Johnson, Daniel Agger, Steven Gerrard, Craig Bellamy, Luis Suarez. Προσθέτοντας και τους φιλότιμους αλλά και τίμιους εργάτες Martin Skrtel, Maxi Rodriguez, Dirk Kuyt αλλά και τον Andy Carroll θα έβαζα διότι μπορεί το ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτησή του να είναι εξωπραγματικό και σίγουρα να μην αξίζει, όμως ο ψηλός δείχνει πιο συνειδητοποιημένος από ποτέ.
Με βάση την εικόνα μας όμως, για να τα λέμε και όλα, έπρεπε να είχαμε παραπάνω βαθμούς. Όμως δεν πρέπει να στεκόμαστε εκεί. Η Liverpool δεν είναι κανένα μικρομεσαίο κλαμπ της Αγγλίας αλλά η μεγαλύτερη ομάδα στο Νησί όσο κι αν δεν το παραδέχονται κάποιοι. Τα πέντε τρόπαια Champions League το μαρτυράνε με τον καλύτερο τρόπο άλλωστε.
Για να μην γίνουν όλα αυτά όμως περασμένα μεγαλεία(αν δεν έχουν ήδη γίνει δηλαδή...) θα πρέπει ο John Henry να πάρει ΡΙΖΙΚΕΣ αποφάσεις για το καλό του συλλόγου που αγαπάμε. Εγώ τον στηρίζω γιατί έχει αγνές προθέσεις και έχει την διάθεση να βάλει λεφτά στην ομάδα, όμως θα πρέπει όλοι όσοι βρίσκονται στην κόκκινη πλευρά του Merseyside να πράξουν το ίδιο. Γι' αυτό το μπαλάκι πέφτει στον Damien Comolli...
Υ.Γ. Όσο δυσαρεστημένοι κι αν είναι οι ιδιοκτήτες με την στάση του Suarez(ο οποίος είχε τα παντελόνια να ζητήσει συγνώμη δημοσίως) θα πρέπει να καταλάβουν πως ο Ουρουγουανός είναι ένα απ' τα μεγαλύτερα(αν όχι το μεγαλύτερο) περιουσιακά στοιχεία της ομάδας.
Χρήστος Τσάλτας
0 σχόλια