Local Heroes
Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πολλών ειδών παίκτες, υπάρχουν οι ταλαντούχοι παίκτες που γυρίζουν πολλές ομάδες στην καριέρα τους, γεμίζοντας εκτός από δόξα και με πολλά εκατομμύρια τις τσέπες τους, υπάρχουν οι ατάλαντοι, αλλά τις περισσότερες φορές εργατικοί , που προσπαθούν να μείνουν με νύχια και με δόντια σε μια ομάδα, ξέροντας πως πολύ δύσκολα θα βρουν αλλού μεροκάματο και υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις πολυτάλαντων παικτών, που αρνήθηκαν δόξα και χρήμα, από μεγάλες ομάδες, παραμένοντας στην ομάδα της καρδιά τους. Σπάνιες περιπτώσεις παικτών που αγάπησαν την πρώτη τους επαγγελματική φανέλα, αρνήθηκαν να την βγάλουν για οποιαδήποτε άλλη και φυσικά έφτασαν να θεωρούνται μύθοι, από τους οπαδούς της εκάστοτε ομάδας. Σήμερα θα δούμε έξι περιπτώσεις Βρετανών ποδοσφαιριστών, κατά την γνώμη μου οι έξι κορυφαίες τέτοιες περιπτώσεις στο πρωτάθλημα της Αγγλίας, από τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του ως και σήμερα.
1.Bob Crompton , Blackburn Rovers (1896-1920)
O Άγγλος full-back γεννήθηκε το 1879 στο Blackburn και έπαιξε για την ομάδα της πόλης του για 24 χρόνια. Κέρδισε 2 πρωταθλήματα με τα "ρόδα" , το πρώτο το 1912 και το δεύτερο το 1914. Επίσης υπήρξε αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας ,έχοντας 41 συμμετοχές για τα λιοντάρια. Το 1928 κέρδισε ως προπονητής το Κύπελο Αγγλίας, με την αγαπημένη του Blackburn. Στο Blackburn λατρεύεται ακόμα και σήμερα σαν θεός. Ο Crompton άφησε την τελευταία του πνοή το 1941, εκείνες τις μέρες ήταν ακόμα ο προπονητής της αγαπημένης του ομάδας. Πραγματικός Μύθος.
2.Sam Bartram, Charlton Athletic (1934-1956)
Θεωρείται ως ο καλύτερος Άγγλος τερματοφύλακας, που δεν έπαιξε ποτέ στην Εθνική. Ο φύλακας-άγγελος της Charlton ,για 22 χρόνια, κατάφερε ένα ασύλληπτο ρεκόρ, είναι ο μοναδικός παίκτης που κέρδισε το βραβείο του καλύτερου Άγγλου ποδοσφαιριστή στην ηλικία των 40 ετών. Ό μεγάλος αυτός τερματοφύλακας κατάφερε να ξεπεράσει τις 600 συμμετοχές με την ομάδα της καρδιάς του, και βρίσκεται (λογικά θα βρίσκεται για πάντα) πρώτος στους recordman της ομάδας του, σε 4 κατηγορίες.
3.Jack Charlton, Leeds United (1952-1973)
Ο μεγαλύτερος αδερφός του μύθου της Manchester United Bobby, έπαιξε για 19 χρόνια στην τεράστια ομάδα της Leeds, καταφέρνοντας να κατακτήσει τα πάντα με τα "παγώνια". Ο σπουδαίος μέσος κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1969, το Κύπελλο του 1972, το League Cup του 1968, το Charity Shield του 1969 και φυσικά υπήρξε μέλος της ομάδας των Άγγλων που κατέκτησε το 1966 το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Πραγματοποίησε σχεδόν 700 συμμετοχές με την Leeds, σκοράροντας και πολλά τέρματα αν και μέσος. Μετά την ποδοσφαιρική του καριέρα, διέπρεψε και ως προπονητής, αν και δεν έκατσε ποτέ στον πάγκο της ομάδας της καρδιάς του.
4.Trevor Brooking, West Ham United (1967-1984)
O γεννημένος στο Barking του Λονδίνου, μεσοεπιθετικός λατρεύτηκε από τους οπαδούς των "σφυριών". Με το 10 στην πλάτη ο Brooking χόρευε στα γήπεδα, σκοράροντας και πολλά τέρματα για σχεδόν 20 χρόνια. Κατάφερε να κερδίσει δύο Κύπελλα (1975 και 1980) αλλά δεν χάρηκε ποτέ ένα πρωτάθλημα. Ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής υπήρξε επίσης μέλος της Εθνικής από το ’74 μέχρι το ’82, σκοράροντας μάλιστα και 5 τέρματα. Υπήρξε και προπονητής της West Ham το 2003.
5.Tony Adams, Arsenal (1983-2002)
O τεράστιος αυτός αμυντικός θεωρείται, και όχι άδικα, ένας από τους πιο αγαπημένους παίκτες στους οπαδούς των "κανονιέρηδων". Αγωνίστηκε για σχεδόν 20 χρόνια με την μεγάλη Λονδρέζικη ομάδα, κατακτώντας πολλούς τίτλους στο νησί, όπως και το Κυπελλούχων του ’94 απέναντι στην Parma. Υπήρξε μέλος της Εθνικής από το 1987 μέχρι και το 2000 παίρνοντας μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις πάντα βασικός. Ο μεγάλος αυτός παίκτης , εκτός από νικητής στους αγωνιστικούς χώρους, ήταν νικητής και έξω από αυτούς καθώς το 1996 κατάφερε τελικά να κερδίσει τη μάχη που έδινε με το αλκοόλ, ο Adams είχε πρόβλημα αλκοολισμού από τα μέσα των 80’s. Στις μέρες μας είναι προπονητής της Gabala FC , ομάδας του Αζερμπαιτζάν.
6.Matthew Le Tissier, Southampton (1986-2002)
O αποκαλούμενος Le God, από τους οπαδούς των αγίων , υπήρξε σπάνια περίπτωση ποδοσφαιριστή. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο και με τεχνική κατάρτιση που θα ζήλευαν πολλοί βραζιλιάνοι μάγοι της μπάλας, ο Le Tissier κατάφερε να θεωρείται ως ένας από τους πιο θεαματικούς παίχτες στην ιστορία της Premier League. Έχει το απίστευτο 48 στα 49 εύστοχα πέναλτυ στην καριέρα του με την Southampton, όπως και 162 τέρματα στο σύνολο με την ομάδα της καρδιάς του. Τον μεγάλο Άγγλο ζητούσαν κάθε καλοκαίρι μερικές εκ των κορυφαίων ομάδων του νησιού με τον ίδιο να τους κλείνει το μάτι πονηρά και στο τέλος να παραμένει στο St.Mary’s . Υπήρξε φυσικά διεθνής , χωρίς να κάνει ποτέ τις μεγάλες εμφανίσεις με τα τρία λιοντάρια.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
1.Bob Crompton , Blackburn Rovers (1896-1920)
O Άγγλος full-back γεννήθηκε το 1879 στο Blackburn και έπαιξε για την ομάδα της πόλης του για 24 χρόνια. Κέρδισε 2 πρωταθλήματα με τα "ρόδα" , το πρώτο το 1912 και το δεύτερο το 1914. Επίσης υπήρξε αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας ,έχοντας 41 συμμετοχές για τα λιοντάρια. Το 1928 κέρδισε ως προπονητής το Κύπελο Αγγλίας, με την αγαπημένη του Blackburn. Στο Blackburn λατρεύεται ακόμα και σήμερα σαν θεός. Ο Crompton άφησε την τελευταία του πνοή το 1941, εκείνες τις μέρες ήταν ακόμα ο προπονητής της αγαπημένης του ομάδας. Πραγματικός Μύθος.
2.Sam Bartram, Charlton Athletic (1934-1956)
Θεωρείται ως ο καλύτερος Άγγλος τερματοφύλακας, που δεν έπαιξε ποτέ στην Εθνική. Ο φύλακας-άγγελος της Charlton ,για 22 χρόνια, κατάφερε ένα ασύλληπτο ρεκόρ, είναι ο μοναδικός παίκτης που κέρδισε το βραβείο του καλύτερου Άγγλου ποδοσφαιριστή στην ηλικία των 40 ετών. Ό μεγάλος αυτός τερματοφύλακας κατάφερε να ξεπεράσει τις 600 συμμετοχές με την ομάδα της καρδιάς του, και βρίσκεται (λογικά θα βρίσκεται για πάντα) πρώτος στους recordman της ομάδας του, σε 4 κατηγορίες.
3.Jack Charlton, Leeds United (1952-1973)
Ο μεγαλύτερος αδερφός του μύθου της Manchester United Bobby, έπαιξε για 19 χρόνια στην τεράστια ομάδα της Leeds, καταφέρνοντας να κατακτήσει τα πάντα με τα "παγώνια". Ο σπουδαίος μέσος κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1969, το Κύπελλο του 1972, το League Cup του 1968, το Charity Shield του 1969 και φυσικά υπήρξε μέλος της ομάδας των Άγγλων που κατέκτησε το 1966 το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Πραγματοποίησε σχεδόν 700 συμμετοχές με την Leeds, σκοράροντας και πολλά τέρματα αν και μέσος. Μετά την ποδοσφαιρική του καριέρα, διέπρεψε και ως προπονητής, αν και δεν έκατσε ποτέ στον πάγκο της ομάδας της καρδιάς του.
4.Trevor Brooking, West Ham United (1967-1984)
O γεννημένος στο Barking του Λονδίνου, μεσοεπιθετικός λατρεύτηκε από τους οπαδούς των "σφυριών". Με το 10 στην πλάτη ο Brooking χόρευε στα γήπεδα, σκοράροντας και πολλά τέρματα για σχεδόν 20 χρόνια. Κατάφερε να κερδίσει δύο Κύπελλα (1975 και 1980) αλλά δεν χάρηκε ποτέ ένα πρωτάθλημα. Ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής υπήρξε επίσης μέλος της Εθνικής από το ’74 μέχρι το ’82, σκοράροντας μάλιστα και 5 τέρματα. Υπήρξε και προπονητής της West Ham το 2003.
5.Tony Adams, Arsenal (1983-2002)
O τεράστιος αυτός αμυντικός θεωρείται, και όχι άδικα, ένας από τους πιο αγαπημένους παίκτες στους οπαδούς των "κανονιέρηδων". Αγωνίστηκε για σχεδόν 20 χρόνια με την μεγάλη Λονδρέζικη ομάδα, κατακτώντας πολλούς τίτλους στο νησί, όπως και το Κυπελλούχων του ’94 απέναντι στην Parma. Υπήρξε μέλος της Εθνικής από το 1987 μέχρι και το 2000 παίρνοντας μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις πάντα βασικός. Ο μεγάλος αυτός παίκτης , εκτός από νικητής στους αγωνιστικούς χώρους, ήταν νικητής και έξω από αυτούς καθώς το 1996 κατάφερε τελικά να κερδίσει τη μάχη που έδινε με το αλκοόλ, ο Adams είχε πρόβλημα αλκοολισμού από τα μέσα των 80’s. Στις μέρες μας είναι προπονητής της Gabala FC , ομάδας του Αζερμπαιτζάν.
6.Matthew Le Tissier, Southampton (1986-2002)
O αποκαλούμενος Le God, από τους οπαδούς των αγίων , υπήρξε σπάνια περίπτωση ποδοσφαιριστή. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο και με τεχνική κατάρτιση που θα ζήλευαν πολλοί βραζιλιάνοι μάγοι της μπάλας, ο Le Tissier κατάφερε να θεωρείται ως ένας από τους πιο θεαματικούς παίχτες στην ιστορία της Premier League. Έχει το απίστευτο 48 στα 49 εύστοχα πέναλτυ στην καριέρα του με την Southampton, όπως και 162 τέρματα στο σύνολο με την ομάδα της καρδιάς του. Τον μεγάλο Άγγλο ζητούσαν κάθε καλοκαίρι μερικές εκ των κορυφαίων ομάδων του νησιού με τον ίδιο να τους κλείνει το μάτι πονηρά και στο τέλος να παραμένει στο St.Mary’s . Υπήρξε φυσικά διεθνής , χωρίς να κάνει ποτέ τις μεγάλες εμφανίσεις με τα τρία λιοντάρια.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
0 σχόλια