Η πρώτη φορά
Ο θρυλικός προπονητής της Liverpool Bob Paisley είχε δηλώσει κάποτε "Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να συμμετέχεις στο Ευρωπαϊκό κύπελλο. Καταριέσαι τα ξενοδοχεία. Φέρνεις το δικό σου φαγητό Ανησυχείς για τους διαιτητές,για τους τραυματισμούς και για κάθε είδους χτύπημα που δέχονται οι ποδοσφαιριστές σου. Διαμαρτύρεσαι για τη θερμοκρασία στα δωμάτια των παικτών και για τα ρούχα του ταξιδιού αλλά η στιγμή που είσαι έξω από αυτό σε κάνει να νιώθεις τόσο κενός. Πραγματικά κενός. Θεέ μου ας μη χάσω ποτέ αυτό το συναίσθημα".
Η κάθε μεγάλη διοργάνωση δεν μένει μόνο για τα "μαγικά" των παικτών και φυσικά τα γκολ που δίνουν τις νίκες και τις ήττες αλλά και για το τι θα κάνει κάθε προπονητής στη "σκακιέρα" του γηπέδου. Όπως είναι φυσικό ο κάθε προπονητής κρίνεται αυστηρότερα από κάθε παίκτη. Σκεφθείτε ότι μία διοργάνωση σαν το Champions League ξεκινά με 32 προπονητές. Πόσοι από αυτούς όμως βρίσκονται στην ίδια ομάδα τον επόμενο Σεπτέμβρη; Ποτέ όλοι.
Η "πρώτη φορά" σε μια μεγάλη διοργάνωση μπορεί να φτιάξει καριέρες ή να τις διαλύσει ακόμα και για τον πιο απλό εξωαγωνιστικό λόγο. Ο Stan Cullis ,o σπουδαίος προπονητής της Wolves στα 50's και τα 60's, είδε την πρώτη του Ευρωπαϊκή χρονιά να τερματίζεται άδικα απέναντι στην Γερμανική Schalke επειδή ο εξτρέμ Bill Slater,το αστέρι της ομάδας,δεν μπόρεσε να πάρει άδεια από το πανεπιστήμιο του Birmingham όπου δούλευε σαν λέκτορας. O παίκτης δεν αγωνίστηκε στη ρεβάνς της Γερμανίας και οι "λύκοι" δεν μπόρεσαν εν τέλει να προκριθούν δίχως το αστέρι τους.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ιστορία του Jeno Kalmar προπονητή της μεγάλης Honved στα 50’s ; Mε παίκτες όπως ο Puskas,o Kocsis και ο Czibor. H oμάδα ταξίδεψε για την Ισπανία στις 29/10/1956 για να αγωνιστεί κόντρα στην Athletic Bilbao. Πέντε μέρες μετά Σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στην Βουδαπέστη με σκοπό να διαλύσουν την Ουγγρική Επανάσταση. Όπως ήταν φυσικό τα νέα ταξίδεψαν και στην Ισπανία και δεν άφησαν ανεπηρέαστους τους Ούγγρους παίκτες που γνώρισαν την ήττα ,έστω και δύσκολα, με 3-2. Να σημειώσω ότι η δυναμικότητα των Ούγγρων ήταν τεράστια εκείνα τα χρόνια. Η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ουγγαρίας διέταξε την ομάδα να επιστρέψει,όπως και έγινε, αλλά χωρίς τα τρία παραπάνω αστέρια που αρνήθηκαν να επιστρέψουν στη χώρα τους υπό συνθήκες χάους. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις η Honved έδωσε το εντός έδρας παιχνίδι της στο στάδιο του Heysel στις 12/12 και αποκλείστηκε μένοντας στο 3-3 με τους Βάσκους. Ο αποκλεισμός αυτός έφερε το τέλος στην Ουγγρική κυριαρχία εκείνων των ετών στο χώρο του ποδοσφαίρου. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πολλές φορές αρκεί ένα τυχαίο ή εκτός ποδοσφαίρου γεγονός για να τερματίσει κάτι καλό ή να εκτοξεύσει κάτι μέτριο στην κορυφή. Αλλά ας δούμε το ιστορικό ντεμπούτο δύο σπουδαίων Βρετανών προπονητών στα Κύπελλα Ευρώπης με αρκετές δόσεις παρασκηνίου.
Βrian Clough 1972/1973
Derby County FC
"Δεν πρόκειται να μιλήσω σε κανένα μπάσταρδο. Δεν πρόκειται να μιλήσω σε κανένα κλέφτη μπάσταρδο".
Αυτή ήταν απλά η ετυμηγορία του Clough μετά την ήττα από τη Juventus στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1973. Στην κατά τους περισσότερους πιο εξωπραγματική και συνοπτική press Conference στην ιστορία της διοργάνωσης. Άλλωστε μιλάμε για τον Brian Clough.
Την οργή του Clough προκάλεσε η στάση του Helmut Haller, Γερμανού παίκτη της Juventus, ο οποίος είχε ανοίξει κουβεντούλα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα με τον διαιτητή Gerhard Schulenberg. Mάλιστα οι δύο τους είχαν βρεθεί μαζί και στα αποδυτήρια λίγο πριν τη σέντρα και όταν ο βοηθός του Clough τους είδε να κουβεντιάζουν "φιλικά" και στο ημίχρονο το μετέφερε στον Άγγλο προπονητή. Η αντίδραση του "Cloughie" φυσικά και δεν ήταν κόσμια. Άδικο δεν είχε εδώ που τα λέμε.
Ο Clough και η ομάδα του δεν διαμαρτυρήθηκαν για το τελικό αποτέλεσμα.Ήταν μια δίκαιη νίκη των Ιταλών με 3-1. Οι φωνές ήταν για την απόφαση του διαιτητή να δείξει κάρτες στους δύο παίκτες "κλειδιά" της Derby. Τους μέσους Roy McFarland και Archie Gemmil οι οποίοι έχασαν τον επαναληπτικό στερώντας απ' τη Derby το δικαίωμα να παλέψει στα ίσια την πρόκριση με μια καλύτερη ομάδα. Η Derby έφερε ισοπαλία στον επαναληπτικό και έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Clough δεν το συγχώρησε ποτέ αυτό στον Schulenberg και έβαλε ως μεγάλο στόχο να κατακτήσει το σπουδαίο τρόπαιο. Το κατάφερε έξι χρόνια αργότερα με τη Nottingham Forest - και μάλιστα για δύο σερί χρονιές.
Στον τελικό του 1973 βρέθηκαν η Juventus και ο Ajax υπό την σκιά υπόπτων γεγονότων.Ας δούμε την ιστορία.
Τον τελικό αυτό σφύριξε ο Πορτογάλος Francisco Marques Lobo ο οποίος ,όπως αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Brian Glanville, είχε βρεθεί με τον Deszo Solti(υπάλληλος στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Juventus) ο οποίος είχε προσπαθήσει να τον χρηματίσει. Όπως αποδείχτηκε η οργή του Clough είχε μια βάση και φυσικά μια λογική για την ιδιαίτερη μεταχείριση της Juventus στην διοργάνωση.
Τα ίδια φυσικά η Derby τα αντιμετώπιζε εκείνα τα χρόνια και στην Αγγλία καθώς η σχέση μίσους που είχε αναπτύξει ο Clough με τον προπονητή της Leeds United Don Revie είχε ως βασικό της λόγο την ιδιαίτερη μεταχείριση που είχαν τα "παγώνια". Ο Clough είχε φτιάξει μια ομάδα η οποία προσπαθούσε να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Μια ομάδα μπροστά απ' την εποχή της. Μια ομάδα που δεν είχε καμία σχέση με το σκληρό παιχνίδι της Leeds - που όμως της έδινε τίτλους. Αλλά και ο Clough όσο και αν ήταν λάτρης του όμορφου και "καθαρού" ποδοσφαίρου δεν ήταν άγιος .Ας δούμε ένα ιστορικό τρικ του μεγάλου αυτού προπονητή με μια μεγάλη δόση unfair. Είπαμε ουδείς αναμάρτητος στον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Στο β' γύρο της διοργάνωσης του Πρωταθλητριών για τη σεζόν 1972/1973 η Derby έπαιξε με την Benfica. Το χορτάρι στο γήπεδο ήταν τόσο βρεγμένο που ο Sir Stanley Rous ,μετέπειτα πρόεδρος της FIFA, πήγε να ρωτήσει τι "μαγικό" έγινε και το γήπεδο ήταν γεμάτο νερά εν μέσω μιας πολύ ζεστής και ξηρής εβδομάδας. Ο Clough με τη σειρά του μίλησε για τον καιρό στο Derby και για το πόσο ιδιαίτερος είναι αυτός. Ανέλυσε τους περίεργους "καιρικούς νόμους" της Αγγλίας και πως είχε βρέξει δυνατά την ώρα που ο Rous ήταν στο ξενοδοχείο του. Μάλιστα είπε στον Rous κατά λέξη : "Πως είναι δυνατόν να μην καταλάβατε τέτοια μπόρα;"
H αλήθεια είναι ότι ο Clough, που είχε μανία με το βρεγμένο χορτάρι, το προηγούμενο βράδυ και αφού ο φροντιστής του γηπέδου έφυγε,άνοιξε όλες τις μάνικες και τις άφησε να ποτίζουν το χόρτο για όλη τη νύχτα. Η διάρκεια που χρειάζεται ένα γήπεδο για να ποτιστεί είναι γύρω στα 20 με 25 λεπτά. Έτσι ο "γάτος" Clough δημιούργησε ένα μικρό βάλτο. O σκοπός του φυσικά ήταν να περιορίσει τους ιδιαίτερα ταλαντούχους,γρήγορους και τεχνίτες παίκτες των Πορτογάλων. Κάτι που φυσικά και κατάφερε αφού η μπάλα δεν κυλούσε με τίποτα στο γήπεδο.
Η Derby πήρε μια μεγάλη νίκη με 3-0 επί της Benfica έχοντας σε μεγάλη βραδιά τον κεντρικό αμυντικό Colin Todd που έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον υπέρ-παίκτη Eusebio. Βέβαια χωρίς το "βαλτώδες" γήπεδο τίποτα από αυτά δε θα είχαν συμβεί. Λογικά. Ο Clough έχει χαρακτηριστεί ως ο "Κορυφαίος Άγγλος Προπονητής". Κάτι που με βρίσκει σύμφωνο στο 100%.
Bill Shankly 1964/65 Liverpool FC
Πρόκριση σε στρίψιμο κέρματος. Ισχυρισμοί περί δωροδοκίας. Χιόνι, ομίχλη και φυσικά μερικές δόσεις από εξωπραγματικό ποδόσφαιρο είναι μερικά από τα συστατικά που συνθέτουν ένα ποδοσφαιρικό έπος με θέμα την πρώτη σεζόν του μεγάλου αυτού προπονητή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών με τη σπουδαία ομάδα του Merseyside.
Αφού έκανε μερικές από τις καλύτερες μεταγραφές στην Αγγλία φέρνοντας τον επιθετικό Ian St John και τον κεντρικό μέσο Ron “Rowdy” Yeats(προσωνύμιο δανεισμένο από την ταινία του Clint Eastwood "Rawhide") αλλά και τα δύο τεράστια ταλέντα όπως ο Ian Callaghan και ο Roger Hunt, o Shankly οδήγησε τη Liverpool στο πρωτάθλημα και φυσικά στο Κύπελλο Ευρώπης. Ο τεράστιος Σκοτσέζος φυσικά και έθεσε αμέσως ως στόχο την κατάκτηση της Ευρώπης χωρίς να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του.
Αφού η Liverpool απέκλεισε εύκολα την KR Reykjavic με 11-1 στο σύνολο και την Anderlecht με 4-0 έπεσε πάνω στην Κολωνία στη φάση των «8» σε μια μάχη που έχει γράψει την δική της ιστορία στην Ευρώπη μιας και είχε τα πάντα. Το πρώτο παιχνίδι στο Anfield ακυρώθηκε λόγω χιονόπτωσης. Τα επόμενα δύο έληξαν με σκορ 0-0 και έτσι οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε τρίτο αγώνα μπαράζ. Οι κανονισμοί δεν έδιναν τότε το δικαίωμα της παράτασης. Τελικά και αυτός ήρθε ισόπαλος με 2-2. Πέναλτι φυσικά και δεν υπήρχαν έτσι η πρόκριση κρίθηκε στο στρίψιμο του νομίσματος αφού δεν υπήρχε περίπτωση για τέταρτο αγώνα. Ο διαιτητής Robert Scaut πέταξε το νόμισμα που έπεσε και καρφώθηκε όρθιο στη λάσπη. Τη δεύτερη φορά το νόμισμα έδειξε Liverpool και έτσι η ομάδα από το Merseyside πήρε την πρόκριση για την τελική τετράδα. O Bill Shankly είχε δηλώσει για την αναμέτρηση πως δεν άξιζε κανείς να χάσει την πρόκριση στο στρίψιμο ενός κέρματος και παραδέχθηκε , ιπποτικά, πως η ομάδα του δεν ήταν σε καμία περίπτωση καλύτερη των Γερμανών.
Στον ημιτελικό η Liverpool αντιμετώπισε την κάτοχο του τροπαίου Inter πραγματοποιώντας ένα απίστευτο παιχνίδι στο Anfield και φτάνοντας σε μια δίκαιη νίκη με 3-1. Μάλιστα το σκορ αδικεί την Αγγλική ομάδα που θα μπορούσε άνετα να έχει κερδίσει με ένα καθαρό 5-0 σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής.
Στη ρεβάνς του San Siro η Liverpool έπεσε θύμα μιας κακής διαιτησίας, μιας εκρηκτικής ατμόσφαιρας και φυσικά του βίαιου παιχνιδιού των Ιταλών και έχασε τον αγώνα (και την πρόκριση) με 3-0. Ο Shankly στάθηκε μετά το τέλος της αναμέτρησης στην κατάσταση που επικρατούσε στην κερκίδα λέγοντας ότι του θύμισε τη μάχη του Bulge - εκεί που είχαν χάσει τη ζωή τους γύρω στους 150.000 στρατιώτες - και ότι ήταν αδύνατο να μείνει ανεπηρέαστος ένας ποδοσφαιριστής. Ο ποδοσφαιριστής των "κόκκινων" Ian St. John θεωρεί ακόμα και σήμερα πως αυτή ήταν η αναμέτρηση που τον έκανε δυνατό και έδωσε στην ομάδα το μέταλλο για να εξελιχθεί στην κορυφαία της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια.
Η Liverpool τελικά κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης το 1977 αλλά ο χαρισματικός προπονητής που είχε καταφέρει να αναγεννήσει αυτό το σπουδαίο club είχε αποσυρθεί. Βέβαια όλοι ήξεραν ότι όταν ο Bob Paisley σήκωνε το τρόπαιο μέσα στο Olympiko της Ρώμης το 1977 στην σκέψη των περισσοτέρων ήταν η εικόνα του μεγάλου Bill Shankly γεμάτος σοβαρότητα να δείχνει το δρόμο προς την κορυφή. Άλλωστε και ο ίδιος είχε προλάβει να γευτεί το 1973 την κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Τροπαίου, έστω και Uefa. Τότε η αγαπημένη του Liverpool είχε επικρατήσει της Borussia Mönchengladbach σε διπλούς αγώνες. Μάλιστα την χρονιά εκείνη ψηφίστηκε και κορυφαίος προπονητής στην Αγγλία.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
 |
| Αναμνηστικά με το θρύλο Bob Paisley |
Η "πρώτη φορά" σε μια μεγάλη διοργάνωση μπορεί να φτιάξει καριέρες ή να τις διαλύσει ακόμα και για τον πιο απλό εξωαγωνιστικό λόγο. Ο Stan Cullis ,o σπουδαίος προπονητής της Wolves στα 50's και τα 60's, είδε την πρώτη του Ευρωπαϊκή χρονιά να τερματίζεται άδικα απέναντι στην Γερμανική Schalke επειδή ο εξτρέμ Bill Slater,το αστέρι της ομάδας,δεν μπόρεσε να πάρει άδεια από το πανεπιστήμιο του Birmingham όπου δούλευε σαν λέκτορας. O παίκτης δεν αγωνίστηκε στη ρεβάνς της Γερμανίας και οι "λύκοι" δεν μπόρεσαν εν τέλει να προκριθούν δίχως το αστέρι τους.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ιστορία του Jeno Kalmar προπονητή της μεγάλης Honved στα 50’s ; Mε παίκτες όπως ο Puskas,o Kocsis και ο Czibor. H oμάδα ταξίδεψε για την Ισπανία στις 29/10/1956 για να αγωνιστεί κόντρα στην Athletic Bilbao. Πέντε μέρες μετά Σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στην Βουδαπέστη με σκοπό να διαλύσουν την Ουγγρική Επανάσταση. Όπως ήταν φυσικό τα νέα ταξίδεψαν και στην Ισπανία και δεν άφησαν ανεπηρέαστους τους Ούγγρους παίκτες που γνώρισαν την ήττα ,έστω και δύσκολα, με 3-2. Να σημειώσω ότι η δυναμικότητα των Ούγγρων ήταν τεράστια εκείνα τα χρόνια. Η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ουγγαρίας διέταξε την ομάδα να επιστρέψει,όπως και έγινε, αλλά χωρίς τα τρία παραπάνω αστέρια που αρνήθηκαν να επιστρέψουν στη χώρα τους υπό συνθήκες χάους. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις η Honved έδωσε το εντός έδρας παιχνίδι της στο στάδιο του Heysel στις 12/12 και αποκλείστηκε μένοντας στο 3-3 με τους Βάσκους. Ο αποκλεισμός αυτός έφερε το τέλος στην Ουγγρική κυριαρχία εκείνων των ετών στο χώρο του ποδοσφαίρου. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πολλές φορές αρκεί ένα τυχαίο ή εκτός ποδοσφαίρου γεγονός για να τερματίσει κάτι καλό ή να εκτοξεύσει κάτι μέτριο στην κορυφή. Αλλά ας δούμε το ιστορικό ντεμπούτο δύο σπουδαίων Βρετανών προπονητών στα Κύπελλα Ευρώπης με αρκετές δόσεις παρασκηνίου.
Βrian Clough 1972/1973
Derby County FC
"Δεν πρόκειται να μιλήσω σε κανένα μπάσταρδο. Δεν πρόκειται να μιλήσω σε κανένα κλέφτη μπάσταρδο".
Αυτή ήταν απλά η ετυμηγορία του Clough μετά την ήττα από τη Juventus στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1973. Στην κατά τους περισσότερους πιο εξωπραγματική και συνοπτική press Conference στην ιστορία της διοργάνωσης. Άλλωστε μιλάμε για τον Brian Clough.
Την οργή του Clough προκάλεσε η στάση του Helmut Haller, Γερμανού παίκτη της Juventus, ο οποίος είχε ανοίξει κουβεντούλα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα με τον διαιτητή Gerhard Schulenberg. Mάλιστα οι δύο τους είχαν βρεθεί μαζί και στα αποδυτήρια λίγο πριν τη σέντρα και όταν ο βοηθός του Clough τους είδε να κουβεντιάζουν "φιλικά" και στο ημίχρονο το μετέφερε στον Άγγλο προπονητή. Η αντίδραση του "Cloughie" φυσικά και δεν ήταν κόσμια. Άδικο δεν είχε εδώ που τα λέμε.
Ο Clough και η ομάδα του δεν διαμαρτυρήθηκαν για το τελικό αποτέλεσμα.Ήταν μια δίκαιη νίκη των Ιταλών με 3-1. Οι φωνές ήταν για την απόφαση του διαιτητή να δείξει κάρτες στους δύο παίκτες "κλειδιά" της Derby. Τους μέσους Roy McFarland και Archie Gemmil οι οποίοι έχασαν τον επαναληπτικό στερώντας απ' τη Derby το δικαίωμα να παλέψει στα ίσια την πρόκριση με μια καλύτερη ομάδα. Η Derby έφερε ισοπαλία στον επαναληπτικό και έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Clough δεν το συγχώρησε ποτέ αυτό στον Schulenberg και έβαλε ως μεγάλο στόχο να κατακτήσει το σπουδαίο τρόπαιο. Το κατάφερε έξι χρόνια αργότερα με τη Nottingham Forest - και μάλιστα για δύο σερί χρονιές.
Στον τελικό του 1973 βρέθηκαν η Juventus και ο Ajax υπό την σκιά υπόπτων γεγονότων.Ας δούμε την ιστορία.
Τον τελικό αυτό σφύριξε ο Πορτογάλος Francisco Marques Lobo ο οποίος ,όπως αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Brian Glanville, είχε βρεθεί με τον Deszo Solti(υπάλληλος στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Juventus) ο οποίος είχε προσπαθήσει να τον χρηματίσει. Όπως αποδείχτηκε η οργή του Clough είχε μια βάση και φυσικά μια λογική για την ιδιαίτερη μεταχείριση της Juventus στην διοργάνωση.
Τα ίδια φυσικά η Derby τα αντιμετώπιζε εκείνα τα χρόνια και στην Αγγλία καθώς η σχέση μίσους που είχε αναπτύξει ο Clough με τον προπονητή της Leeds United Don Revie είχε ως βασικό της λόγο την ιδιαίτερη μεταχείριση που είχαν τα "παγώνια". Ο Clough είχε φτιάξει μια ομάδα η οποία προσπαθούσε να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Μια ομάδα μπροστά απ' την εποχή της. Μια ομάδα που δεν είχε καμία σχέση με το σκληρό παιχνίδι της Leeds - που όμως της έδινε τίτλους. Αλλά και ο Clough όσο και αν ήταν λάτρης του όμορφου και "καθαρού" ποδοσφαίρου δεν ήταν άγιος .Ας δούμε ένα ιστορικό τρικ του μεγάλου αυτού προπονητή με μια μεγάλη δόση unfair. Είπαμε ουδείς αναμάρτητος στον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Στο β' γύρο της διοργάνωσης του Πρωταθλητριών για τη σεζόν 1972/1973 η Derby έπαιξε με την Benfica. Το χορτάρι στο γήπεδο ήταν τόσο βρεγμένο που ο Sir Stanley Rous ,μετέπειτα πρόεδρος της FIFA, πήγε να ρωτήσει τι "μαγικό" έγινε και το γήπεδο ήταν γεμάτο νερά εν μέσω μιας πολύ ζεστής και ξηρής εβδομάδας. Ο Clough με τη σειρά του μίλησε για τον καιρό στο Derby και για το πόσο ιδιαίτερος είναι αυτός. Ανέλυσε τους περίεργους "καιρικούς νόμους" της Αγγλίας και πως είχε βρέξει δυνατά την ώρα που ο Rous ήταν στο ξενοδοχείο του. Μάλιστα είπε στον Rous κατά λέξη : "Πως είναι δυνατόν να μην καταλάβατε τέτοια μπόρα;"
H αλήθεια είναι ότι ο Clough, που είχε μανία με το βρεγμένο χορτάρι, το προηγούμενο βράδυ και αφού ο φροντιστής του γηπέδου έφυγε,άνοιξε όλες τις μάνικες και τις άφησε να ποτίζουν το χόρτο για όλη τη νύχτα. Η διάρκεια που χρειάζεται ένα γήπεδο για να ποτιστεί είναι γύρω στα 20 με 25 λεπτά. Έτσι ο "γάτος" Clough δημιούργησε ένα μικρό βάλτο. O σκοπός του φυσικά ήταν να περιορίσει τους ιδιαίτερα ταλαντούχους,γρήγορους και τεχνίτες παίκτες των Πορτογάλων. Κάτι που φυσικά και κατάφερε αφού η μπάλα δεν κυλούσε με τίποτα στο γήπεδο.
Η Derby πήρε μια μεγάλη νίκη με 3-0 επί της Benfica έχοντας σε μεγάλη βραδιά τον κεντρικό αμυντικό Colin Todd που έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον υπέρ-παίκτη Eusebio. Βέβαια χωρίς το "βαλτώδες" γήπεδο τίποτα από αυτά δε θα είχαν συμβεί. Λογικά. Ο Clough έχει χαρακτηριστεί ως ο "Κορυφαίος Άγγλος Προπονητής". Κάτι που με βρίσκει σύμφωνο στο 100%.
Bill Shankly 1964/65 Liverpool FC
 |
| Ο Shankly μπροστά στο Kop |
Αφού έκανε μερικές από τις καλύτερες μεταγραφές στην Αγγλία φέρνοντας τον επιθετικό Ian St John και τον κεντρικό μέσο Ron “Rowdy” Yeats(προσωνύμιο δανεισμένο από την ταινία του Clint Eastwood "Rawhide") αλλά και τα δύο τεράστια ταλέντα όπως ο Ian Callaghan και ο Roger Hunt, o Shankly οδήγησε τη Liverpool στο πρωτάθλημα και φυσικά στο Κύπελλο Ευρώπης. Ο τεράστιος Σκοτσέζος φυσικά και έθεσε αμέσως ως στόχο την κατάκτηση της Ευρώπης χωρίς να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του.
Αφού η Liverpool απέκλεισε εύκολα την KR Reykjavic με 11-1 στο σύνολο και την Anderlecht με 4-0 έπεσε πάνω στην Κολωνία στη φάση των «8» σε μια μάχη που έχει γράψει την δική της ιστορία στην Ευρώπη μιας και είχε τα πάντα. Το πρώτο παιχνίδι στο Anfield ακυρώθηκε λόγω χιονόπτωσης. Τα επόμενα δύο έληξαν με σκορ 0-0 και έτσι οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε τρίτο αγώνα μπαράζ. Οι κανονισμοί δεν έδιναν τότε το δικαίωμα της παράτασης. Τελικά και αυτός ήρθε ισόπαλος με 2-2. Πέναλτι φυσικά και δεν υπήρχαν έτσι η πρόκριση κρίθηκε στο στρίψιμο του νομίσματος αφού δεν υπήρχε περίπτωση για τέταρτο αγώνα. Ο διαιτητής Robert Scaut πέταξε το νόμισμα που έπεσε και καρφώθηκε όρθιο στη λάσπη. Τη δεύτερη φορά το νόμισμα έδειξε Liverpool και έτσι η ομάδα από το Merseyside πήρε την πρόκριση για την τελική τετράδα. O Bill Shankly είχε δηλώσει για την αναμέτρηση πως δεν άξιζε κανείς να χάσει την πρόκριση στο στρίψιμο ενός κέρματος και παραδέχθηκε , ιπποτικά, πως η ομάδα του δεν ήταν σε καμία περίπτωση καλύτερη των Γερμανών.
Στον ημιτελικό η Liverpool αντιμετώπισε την κάτοχο του τροπαίου Inter πραγματοποιώντας ένα απίστευτο παιχνίδι στο Anfield και φτάνοντας σε μια δίκαιη νίκη με 3-1. Μάλιστα το σκορ αδικεί την Αγγλική ομάδα που θα μπορούσε άνετα να έχει κερδίσει με ένα καθαρό 5-0 σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής.
Στη ρεβάνς του San Siro η Liverpool έπεσε θύμα μιας κακής διαιτησίας, μιας εκρηκτικής ατμόσφαιρας και φυσικά του βίαιου παιχνιδιού των Ιταλών και έχασε τον αγώνα (και την πρόκριση) με 3-0. Ο Shankly στάθηκε μετά το τέλος της αναμέτρησης στην κατάσταση που επικρατούσε στην κερκίδα λέγοντας ότι του θύμισε τη μάχη του Bulge - εκεί που είχαν χάσει τη ζωή τους γύρω στους 150.000 στρατιώτες - και ότι ήταν αδύνατο να μείνει ανεπηρέαστος ένας ποδοσφαιριστής. Ο ποδοσφαιριστής των "κόκκινων" Ian St. John θεωρεί ακόμα και σήμερα πως αυτή ήταν η αναμέτρηση που τον έκανε δυνατό και έδωσε στην ομάδα το μέταλλο για να εξελιχθεί στην κορυφαία της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια.
Η Liverpool τελικά κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης το 1977 αλλά ο χαρισματικός προπονητής που είχε καταφέρει να αναγεννήσει αυτό το σπουδαίο club είχε αποσυρθεί. Βέβαια όλοι ήξεραν ότι όταν ο Bob Paisley σήκωνε το τρόπαιο μέσα στο Olympiko της Ρώμης το 1977 στην σκέψη των περισσοτέρων ήταν η εικόνα του μεγάλου Bill Shankly γεμάτος σοβαρότητα να δείχνει το δρόμο προς την κορυφή. Άλλωστε και ο ίδιος είχε προλάβει να γευτεί το 1973 την κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Τροπαίου, έστω και Uefa. Τότε η αγαπημένη του Liverpool είχε επικρατήσει της Borussia Mönchengladbach σε διπλούς αγώνες. Μάλιστα την χρονιά εκείνη ψηφίστηκε και κορυφαίος προπονητής στην Αγγλία.
Κωνσταντίνος Καραδήμας
0 σχόλια