Ένας Άραβας δεν φέρνει την άνοιξη
Τα τελευταία 15 χρόνια το ποδόσφαιρο κατάφερε μέσω της τηλεόρασης και του ίντερνετ να εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη.Έτσι πολλές ομάδες κατάφεραν να αποκτήσουν φιλάθλους σε ολόκληρη τη Γη και δεν είναι λίγοι οι σύλλογοι που πραγματοποιούν περιοδείες σε περιοχές μακριά από τις χώρες τους αποσκοπώντας σε υψηλά οικονομικά οφέλη.
Το άνοιγμα αυτό δεν έφερε μόνο φιλάθλους στις ομάδες,αλλά και υποψήφιους επενδυτές που έβλεπαν τους συλλόγους σαν ευκαιρία να ανοιχτούν στην Ευρώπη και να κάνουν τις επιχειρήσεις τους γνωστές στο ευρύ κοινό.
Η αγορά της Αγγλίας παρουσίαζε τις περισσότερες δυνατότητες μιας και η δημιουργία της Premier League το 1992 εκτόξευσε την δημοτικότητα του πρωταθλήματος.Όποτε κάποιος υποψήφιος επενδυτής έκανε την εμφάνισή του,οι φίλαθλοι ονειρεύονταν πετροδόλλαρα που θα έφερναν παίκτες,τίτλους και διακρίσεις.
Κυριακή 13 Μαϊου έδειχνε το ημερολόγιο όταν η Manchester City σήκωνε τον τίτλο.Οι απανταχού φίλοι της ομάδας πανηγύριζαν την εκθρόνιση της μισητής Manchester United,αλλά με τι κόστος? Ο σεϊχης Mansour ξόδεψε 426,3 εκατομμύρια λίρες στο διάστημα 2008-2012,χρήματα που δεν είναι καθόλου εύκολο να ξαναμπούν στα ταμεία της ομάδας.
Η City προς το παρόν δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα.Τι θα γίνει όμως όταν κλείσει η κάνουλα των χρημάτων? Οι περισσότερες υποθέσεις Αράβων(και όχι μόνο) μεγαλοιδιοκτητών δεν έχουν καλό τέλος.Παρ'όλα αυτά,συνεχίζει να μην υπάρχει κανένας έλεγχος στα ιδιοκτησιακά καθεστώτα των συλλόγων.
Η Portsmouth κατέκτησε το κύπελλο Αγγλίας το 2008,όμως οι αναξέλεγκτες επενδύσεις των Alexandre Gaydamak και στην συνέχεια των Al Fahim έφεραν την καταστροφή.Η Pompey στο τέλος της σεζόν 2011-2012 υποβιβάστηκε στην 3η κατηγορία και κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να κατεβάσει ομάδα για την επόμενη σεζόν.
Η μεγαλομανία του Peter Ridsdale τον έχουν κάνει persona non grata σε πολλούς αγγλικούς συλλόγους.Ο νυν πρόεδρος της Preston ξόδεψε χρήματα(που δεν είχε) για να μετατρέψει μια ομάδα-μοντέλο σε υπερδύναμη.Ο λόγος για την Leeds United,που έφτασε από τα ημιτελικά του Champions League να αγωνίζεται στην League One επί τρία συναπτά έτη και ακόμα και σήμερα να προσπαθεί να ορθοποδήσει.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και εκτός Νησιού.Πιο πρόσφατο αυτό της Μάλαγα,που αντιμετωπίζει δυσθεώρητα χρέη επειδή πολύ απλά ο Άραβας ιδιοκτήτης "βαρέθηκε" να πληρώνει και έτσι η ομάδα που θα αγωνιστεί σε λίγες μέρες στα πλέι οφ του Champions League βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε με αφορμή την πρόσφατη εξαγορά της ιστορικής Nottingham Forest από την οικογένεια Al-Hasawi.Οι νέοι ιδιοκτήτες υποσχέθηκαν επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια,αλλά για να καθησυχάσουν τους οπαδούς(που έχουν δει ομάδες να αφανίζονται εξ'αιτίας μεγαλοιδεατών) διευκρίνισαν ότι δεν θα συμπεριφερθούν όπως οι ιδιοκτήτες της ομάδας του Manchester.
Η ουσία είναι ότι οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες κάθε χώρες θα πρέπει να λάβουν μέτρα.Οι ομάδες δεν πρέπει να γίνονται έρμαια στις διαθέσεις των προέδρων και των παραγόντων.Το Financial Fair Play είναι μία αρχή,όμως θα πρέπει να γίνουν βήματα που να διασφαλίζουν ότι οι ομάδες δεν θα ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν.Σημαντικό είναι επίσης οι σύλλογοι να μπορούν να λειτουργήσουν για περιόδους όπου ο άμεσος χρηματοδότης θα σταματά την παροχή ρευστού.Η ύπαρξη trust φιλάθλων που θα κατέχουν κομμάτι των μετοχών είναι μία καλή αρχή.
Γιατί δεν είναι καθόλου ωραίο να βλέπεις μια ομάδα να αργοπεθαίνει και να βασανίζεται.
Μιχαήλ Θάνος
Το άνοιγμα αυτό δεν έφερε μόνο φιλάθλους στις ομάδες,αλλά και υποψήφιους επενδυτές που έβλεπαν τους συλλόγους σαν ευκαιρία να ανοιχτούν στην Ευρώπη και να κάνουν τις επιχειρήσεις τους γνωστές στο ευρύ κοινό.
Η αγορά της Αγγλίας παρουσίαζε τις περισσότερες δυνατότητες μιας και η δημιουργία της Premier League το 1992 εκτόξευσε την δημοτικότητα του πρωταθλήματος.Όποτε κάποιος υποψήφιος επενδυτής έκανε την εμφάνισή του,οι φίλαθλοι ονειρεύονταν πετροδόλλαρα που θα έφερναν παίκτες,τίτλους και διακρίσεις.
Κυριακή 13 Μαϊου έδειχνε το ημερολόγιο όταν η Manchester City σήκωνε τον τίτλο.Οι απανταχού φίλοι της ομάδας πανηγύριζαν την εκθρόνιση της μισητής Manchester United,αλλά με τι κόστος? Ο σεϊχης Mansour ξόδεψε 426,3 εκατομμύρια λίρες στο διάστημα 2008-2012,χρήματα που δεν είναι καθόλου εύκολο να ξαναμπούν στα ταμεία της ομάδας.
Η City προς το παρόν δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα.Τι θα γίνει όμως όταν κλείσει η κάνουλα των χρημάτων? Οι περισσότερες υποθέσεις Αράβων(και όχι μόνο) μεγαλοιδιοκτητών δεν έχουν καλό τέλος.Παρ'όλα αυτά,συνεχίζει να μην υπάρχει κανένας έλεγχος στα ιδιοκτησιακά καθεστώτα των συλλόγων.
Η Portsmouth κατέκτησε το κύπελλο Αγγλίας το 2008,όμως οι αναξέλεγκτες επενδύσεις των Alexandre Gaydamak και στην συνέχεια των Al Fahim έφεραν την καταστροφή.Η Pompey στο τέλος της σεζόν 2011-2012 υποβιβάστηκε στην 3η κατηγορία και κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να κατεβάσει ομάδα για την επόμενη σεζόν.
Η μεγαλομανία του Peter Ridsdale τον έχουν κάνει persona non grata σε πολλούς αγγλικούς συλλόγους.Ο νυν πρόεδρος της Preston ξόδεψε χρήματα(που δεν είχε) για να μετατρέψει μια ομάδα-μοντέλο σε υπερδύναμη.Ο λόγος για την Leeds United,που έφτασε από τα ημιτελικά του Champions League να αγωνίζεται στην League One επί τρία συναπτά έτη και ακόμα και σήμερα να προσπαθεί να ορθοποδήσει.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και εκτός Νησιού.Πιο πρόσφατο αυτό της Μάλαγα,που αντιμετωπίζει δυσθεώρητα χρέη επειδή πολύ απλά ο Άραβας ιδιοκτήτης "βαρέθηκε" να πληρώνει και έτσι η ομάδα που θα αγωνιστεί σε λίγες μέρες στα πλέι οφ του Champions League βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε με αφορμή την πρόσφατη εξαγορά της ιστορικής Nottingham Forest από την οικογένεια Al-Hasawi.Οι νέοι ιδιοκτήτες υποσχέθηκαν επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια,αλλά για να καθησυχάσουν τους οπαδούς(που έχουν δει ομάδες να αφανίζονται εξ'αιτίας μεγαλοιδεατών) διευκρίνισαν ότι δεν θα συμπεριφερθούν όπως οι ιδιοκτήτες της ομάδας του Manchester.
Η ουσία είναι ότι οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες κάθε χώρες θα πρέπει να λάβουν μέτρα.Οι ομάδες δεν πρέπει να γίνονται έρμαια στις διαθέσεις των προέδρων και των παραγόντων.Το Financial Fair Play είναι μία αρχή,όμως θα πρέπει να γίνουν βήματα που να διασφαλίζουν ότι οι ομάδες δεν θα ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν.Σημαντικό είναι επίσης οι σύλλογοι να μπορούν να λειτουργήσουν για περιόδους όπου ο άμεσος χρηματοδότης θα σταματά την παροχή ρευστού.Η ύπαρξη trust φιλάθλων που θα κατέχουν κομμάτι των μετοχών είναι μία καλή αρχή.
Γιατί δεν είναι καθόλου ωραίο να βλέπεις μια ομάδα να αργοπεθαίνει και να βασανίζεται.
Μιχαήλ Θάνος
0 σχόλια