Άρωμα αισιοδοξίας στο White Hart Lane

Η αντικατάσταση του Harry Redknapp από τον Andre Villas Boas ίσως τελικά να μην έχει τόσο ρίσκο όσο είχαν σκεφτεί αρχικά οι περισσότεροι. Οι κακές σχέσεις του Άγγλου manager με τον Daniel Levy οδήγησαν  τελικά σε ρήξη τις δύο πλευρές, δεν ήταν μυστικό άλλωστε πως η σχέση των δύο  αντρών ήταν καζάνι που βράζει τους τελευταίους μήνες. Κανένας από τους δύο δεν ελάττωσε τη "φωτιά" και έτσι φτάσαμε στην "έκρηξη" και το "διαζύγιο" .Η Tottenham ήθελε τον Harry αλλά κάτι οι ψίθυροι για την Εθνική Αγγλίας, κάτι η αποτυχία να βγει η ομάδα στο Champions League (χωρίς φυσικά να ευθύνεται αυτή) και φυσικά η πρόσληψη του μάνατζερ Paul Stretford , από τον Redknapp για να συζητήσει για την συνέχεια ή όχι του ίδιου στο White Hart Lane, λίγες μέρες μάλιστα μετά το χαμό της μητέρας του Levy , ξεχείλισαν το ποτήρι ή το καζάνι (που έβραζε καιρό τώρα),καλύτερα. 

Ο Levy σκέφτηκε αρκετά καλά το επόμενο βήμα για τον πάγκο των Spurs, άλλωστε φημίζεται για τη σχολαστικότητα του και (τελικά) κατέληξε να μην δώσει νέο συμβόλαιο στον "σχεδόν συνταξιούχο" Redknapp. Έτσι φτάσαμε στην απόλυση (;), αλλά τελικά είναι  πολλά περισσότερα από μια απλή "απόλυση". Στο βάθος του μυαλού του Levy υπήρχε το πλάνο της νέας Tottenham. Ποιος μπορούσε να το "τρέξει" ; O Villas Boas φαντάζει ως η τέλεια λύση.

O νεαρός Πορτογάλος τεχνικός και η Tottenham ταιριάζουν σαν καλοραμμένο κοστούμι και όλοι καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό. Οι παίχτες που έχει η Λονδρέζικη ομάδα , ταιριάζουν πολύ στο 4-3-3 που λατρεύει ο Villas Boas. O Πορτογάλος θέλει να έχει "δεμένο" κέντρο όταν δεν θα έχει την μπάλα, αρέσκεται στην κατοχή και ξέρει πως με τους παίκτες και τα πνευμόνια που αυτοί διαθέτουν , μπορεί να κάνει "μικρά ποδοσφαιρικά θαύματα". Αυτή ήταν η μεγάλη αδυναμία του Redknapp όταν η ομάδα δεν είχε την μπάλα και οι αντίπαλοι είχαν συντριπτική κατοχή της μπάλας. Το κέντρο έμενε με πολλά κενά, αφήνοντας την τετράδα της άμυνας  απελπιστικά μόνη. Αμυντική λειτουργία δίχως σφιχτό κέντρο δεν υφίσταται , κάπως έτσι η Tottenham βρήκε ακόμα ένα λόγο για να μην κάνει, για ακόμη μία σαιζόν, την υπέρβαση. 

Ο Villas Boas έχει κατηγορηθεί ως δύστροπος προς τους δημοσιογράφους αλλά έχει το χάρισμα να δημιουργεί άριστες σχέσεις μεταξύ των παικτών του(ιδίως στους νεαρούς), κάνοντας τους να έχουν τυφλή υποταγή σε αυτόν και το "πλάνο του". Κάτι που έκανε εξαιρετικά στην Porto και είχε σκοπό να κάνει και στην Chelsea. Στο Stamford Bridge φυσικά τα "θέλω" κάποιων εκ των αστέρων των "μπλε"  αποδείχτηκαν μεγαλύτερα από το πλάνο του προπονητή(και την ηλικία τους) , στέλνοντας τον στην έξοδο και την ομάδα στην κατάκτηση του Champions League. Αυτά φυσικά είναι στα περίεργα που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει, αλλά δεν είναι της παρούσης να τα συζητήσουμε.

Το μέλλον της Tottenham στηρίζεται σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, με την αγορά νέων και ταλαντούχων παικτών και την προώθηση νέων παιδιών από τις ακαδημίες περιμένοντας από αυτούς το κάτι παραπάνω.Το ίδιο έγινε και με τους Modric, Walker και Bale, ήρθαν, βελτιώθηκαν, βοήθησαν και φεύγοντας (αυτό είναι αναπόφευκτο) θα γεμίσουν τα ταμεία με πολλά εκατομμύρια. Ο μεσοεπιθετικός Sigurdsson και ο αμυντικός Vertonghen είναι έτοιμοι παίκτες αλλά  έχουν σίγουρα πολλά περιθώρια βελτίωσης ακόμα, αυτό σημαίνει και άνοδο της αξίας τους στο "ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο".

Φυσικά για να φτάσουμε στο σημείο να γίνουν όλα αυτά υπάρχει πολύ δουλειά για τον Villas Boas. Η  Tottenham χάνει την ζεστή σχέση που είχε ο προπονητής της με τον Τύπο και σίγουρα η σχέση αυτή θα αρχίσει να μυρίζει "μπαρούτι" από νωρίς φέτος αλλά ο Levy δεν είναι Abramovich στον τομέα αυτό. Ο Levy δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει απροστάτευτη την "επένδυση" του. Το σημαντικότερο είναι πως αρχίζει να υπάρχει μια νότα αισιοδοξίας στους οπαδούς των Spurs για τη νέα σαιζόν και φυσικά τον προπονητή τους. Άλλωστε όσο και να ευγνωμονούν τον Harry οι οπαδοί της Tottenham,η  σχέση τους με αυτόν δεν ήταν ποτέ "ένθερμη" και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Villas Boas έχει θέσει ως μεγάλο στόχο , εκτός της οικονομικής στήριξης από την αίθουσα συνεδριάσεων και την ένθερμη στήριξη της κερκίδας. Το κοινό είναι φυσικά αρκετά απαιτητικό , όπως και αυτός, αλλά όπως προείπα, υπάρχει πλάνο, όρεξη, άφθονο ταλέντο και , το σημαντικότερο, αυτή η νότα αισιοδοξίας που πλανάται πάνω από το White Hart Lane,  αυτή σε συνδυασμό με το άστρο του Villas Boas ίσως κάνει "θαύματα".